Една нова студија објавена во ПЛОС Уан покажа дека како што Арктикот се загрева, поларните мечки се изложени на зголемен ризик од заразување со вируси, бактерии и паразити со кои имаа помала веројатност да се сретнат пред само 30 години.
Тоа фрла светлина на тоа како болестите на поларните мечки може да се поврзат со намалувањето на арктичкиот морски мраз, јавува Би-Би-Си, пренесува бугарскиот портал Актуално.ком. Научниците ги проучувале тестовите на крвта од мечките во Чукиското Море – помеѓу Алјаска и Русија. Тие анализирале примероци собрани помеѓу 1987 и 1994 година, а потоа собрале нови три децении подоцна – помеѓу 2008 и 2017 година, објави БГНЕС.
Истражувачите откриле дека подоцнежните тестови на крвта покажале знаци на инфекција со еден од петте вируси, бактерии или паразити. Тешко е да се каже од примероците на крв како овие вируси и бактерии влијаеле на здравјето на мечките, но специјалистот за диви животни, Карин Род од „Геолошкиот институт на САД“, смета дека тоа е показател за промени во целиот арктички екосистем. Истражувачите ја тестирале крвта на мечките за пет различни патогени – вируси, бактерии или паразити – кои се главно поврзани со копнените животни, но претходно биле пријавени кај животните кои живеат во морето, вклучувајќи ги и видовите што поларните мечки ги ловат. Според Род, студијата траела три децении, „во живеалиштето на оваа популација на поларна мечка, количината на мраз е значително намалена и употребата на земјиштето се зголемила“.
„Значи, сакавме да видиме дали влијанието на овие патогени – особено некои од патогените за кои мислиме дека се главно копнени – се променило“, вели таа.
Патогените се општо име за агенсите кои предизвикуваат болести, без оглед на нивната природа. Меѓу петте патогени кои станаа почести кај поларните мечки се два паразити кои предизвикуваат токсоплазмоза и неоспороза, два вида бактерии кои предизвикуваат треска и бруцелоза на зајаците и вирус кој предизвикува тенија кај кучињата.
„Мечките генерално се доста отпорни на болести. Нормално, тие не влијаат на бројот на мечките, но мислам дека ова само нагласува дека ситуацијата на Арктикот се менува“, објаснува д-р Род.
Во светот останаа околу 26.000 поларни мечки, повеќето од нив во Канада. Меѓународната унија за зачувување на природата ги наведе поларните мечки како загрозен вид, а климатските промени се сметаат за клучен фактор за нивното опаѓање.
Возрасните мажјаци достигнуваат висина до 3 метри и можат да тежат околу 600 кг. Поларните мечки можат да изедат до 45 килограми поткожно масно ткиво во исто време. Имаат добро развиено сетило за мирис и можат да насетат плен на оддалеченост до 16 км. Тие се добри пливачи и се забележани до 100 километри од брегот. Тие можат да пливаат со брзина од околу 10 км/ч, што делумно се должи на фактот дека нивните шепи се лесно покриени со пајажина. Научниците веруваат дека најголемата закана за нивната иднина е континуираното губење на нивното живеалиште – арктичкиот мраз од кој го ловат својот плен.
Д-р Род објаснува дека поларните мечки се на врвот на синџирот на исхрана: „Нашата студија покажа дека тие се изложени на некои патогени главно преку својот плен. Значи, она што го видовме во промените во изложеноста на патогените кај поларните мечки е показател за промените што ги доживуваат и другите видови“.
