Како што Куе го вовел популарниот метод на психотерапија заснован на оптимистичка автосугестија, во истиот дух е и неговата позната реченица: „Секој ден во секој поглед напредувам сè повеќе и повеќе“.

Куе, сосема неочекувано, во првите месеци од 1923 година, од човек во средината на своите 60-ти години – кој раководел со клиника во малиот град Ненси во североисточна Франција, практично преку ноќ станал личноста во која се „колнела“ цела Америка и Европа.

Што всушност се случило?

Овој фармацевт и психолог бил поборник за употреба на хипноза во лекување на физички и ментални болести, но бидејќи успеал да доведе само мал број луѓе во хипнотичка состојба, осмислил сопствена, поедноставна рутина за подобрување на општото психофизичко здравје.

„Секој ден во секој поглед напредувам сè повеќе и повеќе“

Куе на светот му понудил самоиндуцирана свесна автосугестија, пишувајќи прирачник во 1922 година во кој ги претставил детално своите методи. Во тој момент, бидејќи техниката била актуелна повеќе од една и пол деценија, околу Французинот и неговиот труд се развила прилична фама.

„Секое утро пред да станете и секоја вечер кога ќе си легнете во кревет, затворете ги очите и повторете ја следната фраза дваесет пати по ред: ’Секој ден во секој поглед напредувам сè повеќе и повеќе‘“, пишува во неговата книга „Како да владеете со себе со помош на свесна автосугестија“.

Затоа, гореспоменатата реченица треба да се повторува секое утро и секоја вечер по 20 пати додека сте во состојба на пасивна релаксација, односно по будењето или непосредно пред да заспиете.

Изговарањето наутро е најдобро да се направи многу брзо, советувал Куе, бидејќи тоа ќе спречи да надојдат несакани мисли кои можат да бидат во спротивност со намерата на реченицата.

Посебен акцент треба да се стави на зборовите „во секој поглед“, за да стане јасно дека подобрувањето се однесува на подобрување во секоја смисла, и физички и психички.

Куе имал завидна бројка на обожаватели, но истовремено бил мета и на многу гласни и остри критики и осуди. Секако, бил многу подобро прифатен во Америка, отколку во Европа, но и таму имал критичари.

Извесен новинар го опишал како „скромен носител на корисни пораки кој никогаш никого не излекувал“.

Меѓутоа, луѓето и понатаму стоеле во километарски редици за да дојдат на лекување кај овој психолог, а самиот тој постојано тврдел дека автосугестија лекува многу ментални и физички проблеми, односно дека помага при недостаток на карактерот. „Мојот метод го намалува потенцијалот за болест“, коментирал тој.

Идејата која го окупира умот се претвора во реалност

Тој се потпирал на принципот дека секоја идеја која го окупира умот се претвора во реалност, но со важна напомена – само во мера во која таа идеја е во доменот на можностите. На пример, јасно е дека човек без раце нема да може со моќта на умот да повика повторно да израснат; но затоа човекот кој цврсто верува дека неговата астма ќе исчезне, сведочи на сопственото оздравување, сè додека телото е во состојба физички да ја контролира или надмине болеста.

Од друга страна, негативното размислување за болеста ќе ги поттикне умот и телото да ја прифатат таа мисла.

Хари Брукс, автор на серијата книги за животот и методот на Куe, тврди дека стапката на успех на оваа техника била околу 93%. Останатите 7% вклучувале луѓе кои биле премногу скептични кон самиот пристап и одбиле да веруваат во него, навел Брукс во своите дела.

Куе, веќе во 1926 година, само неколку години откако го објавил гореспоменатиот бестселер, починал, но неговото наследство живее и денес – сите ние сме сведоци на експанзијата на позитивните афирмации и филозофските струи кои во своите корени ја имаат токму автосугестијата.