Малата карипска држава Курасао го воодушеви светот со пласманот на Светското првенство 2026 година во САД, Мексико и Канада.
Иако досега немала големи фудбалски успеси, островот станал сензација на квалификациите, првпат обезбедувајќи место меѓу најдобрите на планетата.
Но, Курасао е многу повеќе од спортско изненадување – тоа е земја со богата традиција, култура и историја која ја надминува нејзината географска големина.

Историја на островот којшто го изградил својот идентитет на растечки светови
Курасао со векови бил место каде се сретнале различни народи, сили и култура. Првобитно го населиле Араваци индијанците, а потоа во 16 век го презеле Шпанците кои поради сувата клима и недостатокот на злато го потцениле и го нарекле „бескорисен“.
Дури кога во 1634 година го освоиле Холанѓаните, островот почнал да добива на значење. Холандската управа го развила Курасао во важно трговско средиште, едно од најактивните во карипскиот регион.

Во текот на тој период, островот бил важна поморска рута и еден од клучните центри за трговија, вклучувајќи ја и трговијата со робови, мрачниот дел од историјата за кој денес отворено се говори и кој активно се проучува во музеите во Виљемстад, главниот град.
Денес Курасао функционира како автономна земја во состав на кралството Холандија, комбинирајќи европски административен модел со карипски темперамент и културна разновидност.
Шарениот мозаик на жители го прават единствениот идентитет
Кога станува збор за жителите на Курасао, тешко е да се издвои една доминантна група – токму во таа разновидност лежи неговиот шарм. На островот живеат околу 150.000 жители, со потекло од речиси сите континенти.
Најголем дел го сочинуваат африканските робови, чие влијание се гледа во јазикот, музиката и обичаите. Тука се и Европејците, пред сѐ Холанѓани кои оставиле голем печат на архитектурата и администрацијата.

Курасао ја има и една од најстарите и најорганизирани еврејски заедници на Карибите, формирана од сефадските Евреи кои пристигнале од Бразил во 17 век. Во неа живеат Латиноамериканци од Венецуела и Колумбија, како и помали, но витални кинески заедници.
Таквата комбинација на култура создала општество во кое се говорат три јазици – папиаменту, холандски и англиски. На улиците на градовите во еден разговор може да се слушнат сите три јазици, што локалците го сметаат природен дел на идентитет на островот.
Стабилна економија врз основа на туризмот, трговијата и енергетиката
Иако многу го доживуваат како туристички рај, економијата во Курасао се темели на цврстите основи од атрактивните плажи. Туризмот е еден од најважните сектори, но островот развил и други моќни столбови на економијата.

Курасао има долга историја во енергетскиот сектор благодарение на големата рафинерија која со децении ја користела Венецуела. Иако нејзината работа во последниве години е сменета и намалена, таа и натаму останува клучен елемент во локалната економија.
Уште поважна улога денес има меѓународната трговија. Виљемстад, едно од најголемите пристаништа во јужниот Карипски базен, функционира како транзит точка за бројни регионални текови на робата.
Економијата на Куросао, иако мала, важи за една од најстабилните во регионот.

Длабоко вкоренетата традиција која живее низ музиката, јазикот и обичаите
Културата на Курасао, како и неговите жители е спој на европските, африкански и карипски елементи.
Папиаменту – локалниот креолски јазик е еден од најјасните симболи на тој спој. Во неговата структура се препознаваат траги на португалскиот и шпанскиот, холандската синтакса и африканската мелодика.

Музиката е присутна на секој чекор. Традиционалните ритми на тумбао често се слушаат на улиците, особено во текот на карневалите кои стануваат настани од национално значење.
Кулинарството исто така е приказна на островот: јадењата како keshi yena, пилешко со сирење печено во кори, претставува идеален пример на спој на холандската и карипска традиција. Локалните специјалитети од риба и плодови од морето сведочат за моќната врска на островот со морето.
Архитектура, пијалаци, чуден подводен свет
Курасао е препознатлив по својата единствена архитектура – пастелни куќи низ крајбрежјето кои потсетуваат на Амстердам, само во тропски бои. Поради оваа специфичност, стариот град е под заштита на УНЕСКО.
Островот е родно месо на популарниот син ликер curacao, направен од кори на локалниот горчлив портокал. Произведувањето на овој ликер е дел од туристичката понуда, а посетата на дестилеријата се смета за една од најинтересните атракции.

Курасао исто така е познат мѓу нуркачите. Благодарение на добро зачуваните корални гребени, подводниот свет на островот важи за еден од најбогатите на Карибите. Во лагуните и резерватите можат да се видат колонии фламинга кои станале симбол на островот.
Пласманот на Светското првенство 2026 година Курасао ќе има можност да се прикаже пред светот на големата фудбалска сцена. Останува надеж поради својата фудбалска претстава да привлече бројни посетители.













