Додека дел од грузиската јавност била среќна што значително ќе им се скрати времето на патување до работа, други го нарекувале „Always Ultra“, бидејќи ги потсетувал на женска хигиенска влошка.

Пред 15 години, кога бил изграден, неколку опозициски политичари, архитекти и урбанисти го критикувале проектот, тврдејќи дека мостот го нарушува историскиот изглед на стариот град и ги засенува околните знаменитости.

Мостот на мирот, пешачки мост во облик на лак, изработен од челик и стакло и осветлен со бројни LED светилки, се протега преку реката Кура и го поврзува паркот Рике со историското градско јадро во центарот на Тбилиси.

Од неговото отворање, мостот станал важна пешачка врска во градот, но и значајна туристичка атракција и еден од најпрепознатливите симболи на грузиската престолнина.

Мостот на мирот, долг 150 метри, бил нарачан од страна на Градската управа на Тбилиси со цел да се создаде современ архитектонски елемент што ќе го поврзе Стариот Тбилиси со новиот дел од градот. Тој е дизајниран од италијанскиот архитект Микеле де Луки, кој е и автор на зградата на Свечената палата на Грузија и Министерството за внатрешни работи во Тбилиси. Светлосниот дизајн го осмислил францускиот дизајнер на светла Филип Мартино.

Конструкцијата на мостот била изработена во Италија и транспортирана до Тбилиси во 200 камиони, додека светлосната инсталација била поставена на лице место за време на монтажата.

Славење на животот и мирот

Дизајнот е замислен така што потсетува на некаков морски организам – има брановиден челичен и стаклен покрив со повеќе од илјада LED светилки, а долж стаклените огради на шеталиштето се вградени нисконапонски LED ленти. Осветлувањето се вклучува 90 минути пред зајдисонце и се исклучува 90 минути по изгрејсонце, при што на секој час се менуваат четири светлосни програми. Понекогаш светлата се движат во бранови од едниот брег кон другиот, а понекогаш светлината започнува од краевите на мостот и се среќава во средината, потоа исчезнува – и циклусот почнува одново. Благодарение на сензорите за движење, се создава впечаток дека светлата се палат за секој поединечен минувач.

Дополнително, секој час долж оградата се прикажува порака во Морзеова азбука, која го претставува периодниот систем на елементи што се наоѓаат во човечкото тело – како водород, кислород и јаглерод. Оваа порака ја нагласува научната и универзална природа на сите луѓе – сите сме составени од исти основни елементи, без оглед на потеклото. Дизајнерот на светлото, Мартино, овој концепт го опишува како славење на животот и мирот меѓу луѓето.