Сепак, јужно од Мајорка и Ибица се наоѓа уште еден остров кој, иако е непознат за многумина, ја отелотворува медитеранската магија.

Тоа е Нуева Табарка, најмалиот трајно населен остров во Шпанија, долг само 1.800 метри и широк 400 метри, каде што во текот на целата година живеат само околу 50 жители, пишува Си-ен-ен.

Неверојатната историја на островот

Малата големина Табарка ја надоместува со богатото природно и културно наследство, а нејзината изолација ја поштедила од преголемото градење што ја уништи блиската Коста Бланка. Островот го должи својот посебен карактер на неверојатната историја од 18 век. Неговите жители не потекнуваат од блискиот шпански брег, туку од сага што ги поврзува Италија и Северна Африка.

Помеѓу 1500 и 1800 година, црвениот корал од тогашниот остров Табарка, покрај брегот на Тунис, бил многу ценет. Таму се развила населба од околу 2.000 луѓе, повеќето од нив Џеновци. Сепак, во 1741 година, тунискиот бег го освоил островот и ги поробил жителите.

Шпанскиот крал платил откуп за заробениците и им понудил нов дом на тогашниот напуштен и рамен шпански остров, кој бил преименуван во Нуева Табарка во спомен на нивната стара татковина. Новата населба била плански изградена со широки улици што се сечат под прав агол и била утврдена со ѕидини за заштита од пирати.

Мачките владеат со улиците

Иако Табарка сега е заштитена како прв морски резерват во Шпанија, а две третини од островот остануваат недопрени, урбанизираниот дел се приспособил на туризмот. Сепак, животот на островот е строго сезонски. Повеќето посетители се еднодневни излетници, а во лето нивниот број може да достигне десет илјади дневно.

Марија дел Мар Валера, угостителка во Табарка, рече дека странските посетители сочинуваат помеѓу 80 и 90 отсто од пристигнувањата. Но во зима сликата е сосема поинаква. „Никој не доаѓа тука во зима“, истакна Валера. Во текот на мирните есенски попладниња, со улиците на Табарка владеат мачки, кои, според една студија од 2023 година, се околу двојно побројни од луѓето, што дополнително го засилува чувството на спокојство.

Предизвиците на островскиот живот

Сепак, идилата завршува кога туристите заминуваат. Жителите се жалат на запоставеност, особено кога станува збор за јавните услуги. Кармен Марти, претседателка на здружението на жители на Табарка, го истакна проблемот со транспортот.

„Многу е тешко да се води нормален живот кога едвај може да се стигне до копното и назад во истиот ден“, рече Марти, додавајќи дека некои постари жители морале да се иселат поради отежнатиот пристап до медицинска нега.

Здружението се залага за гарантиран јавен превоз и субвенционирани цени на билети за жителите, како и за воведување на електронски систем за билети, така што властите ќе имаат точна претстава за бројот на посетители и ќе можат подобро да ја планираат инфраструктурата.

Место по мерка на човекот

Како и многу медитерански дестинации, Нуева Табарка се обидува да најде рамнотежа помеѓу зачувувањето и туризмот. Во мај оваа година, градот Аликанте донесе нови регулативи насочени кон понатамошна заштита на архитектонското наследство на островот. „Работиме на зачувување на значителен број вредни архитектонски елементи што постојат на островот“, рече Хозе Мануел Перез, раководител на одделот за наследство.

На ненаселениот дел од островот, утврдена кула стои како осамен чувар, со светилник и гробишта како единствени соседи. Оттука, облакодерите на Аликанте на хоризонтот служат како потсетник дека Табарка нуди нешто што е сè поретко на Медитеранот: место изградено по мерка на човекот.