Претходно, овој цвет бил незаменлив дел од сите градини, а неговата првобитна татковина е Мексико, што му ги дава соодветните карактеристики на таа клима. Преферира целосно сончево место и се задоволува со умерено наводнување.

Цветовите на цинијата наликуваат на бели ротквици, особено кај поедноставните сорти. Циниите со двојни и полни цветови потсетуваат на хризантеми, а нивната висина од 15 сантиметри ги прави многу цврсти растенија кои остануваат исправени дури и без поддршка.

Единствениот недостаток на цинијата е тоа што цвета само во текот на летото, односно три месеци во годината. Како што станува постудено и повлажно, растението изгледа прилично непривлечно.

Може да биде ниско или многу високо, а високите сорти се идеални за цвеќе во вазна, каде што долго ја задржуваат својата боја и свежина.

Најубави се кога се садат во групи, а бидејќи цветаат во различни бои и форми, совршени се за украсување. Циниите се доста отпорни на суша и привлекуваат корисни инсекти во градината.

Како да ги одгледувате?

Тие се чувствителни на пресадување, па ако ги одгледувате со таа цел, најдобро е да го направите тоа во биоразградливи саксии. Кога растението ќе достигне висина од околу 8 сантиметри, подготвено е за пресадување во градината.

Ако ги садите од семе, треба да почекате почвата да се загрее, а потоа плитко да ги распрскате семињата и да ги покриете со тенок слој компост. Семките од цинијата се релативно големи и лесно ќе го пробијат овој слој, а со редовно наводнување ќе никнат за само неколку дена.

Потоа, останува само да почекате, да ги следите малите растенија и да се осигурате дека плевелот не ги надминува. За среќа, циниите брзо растат, па во рок од еден месец по сеидбата ќе бидат доволно бујни за да не дозволат плевелот да ги задуши.

Единствениот проблем што може да се појави е тежината на растението, особено кај високите сорти. Затоа, доколку мислите дека може да се скршат, дискретно поддржете ги со дрвени стапчиња.