Познатиот психијатар Ерих Фром открива што ја уништува љубовта во семејството и зошто дури и најстабилните бракови може да се распаднат.
Што се случува со љубовта со текот на времето?
Секое семејство со години се соочува со различни предизвици. Често, проблемите произлегуваат од фактот дека луѓето престануваат да чувствуваат љубов – не само кон партнерот, туку и кон себе.
Иако едниот партнер може да верува дека неговото чувство е љубов, другиот не го разбира истото на тој начин. Таквата љубов станува горчлива, а понекогаш и болна. Причината лежи во тоа што луѓето не сакаат едноставно да сакаат, туку тежнеат да го потчинат својот партнер – а тоа е сè, освен љубов.
Каде исчезнува љубовта по бракот?
Луѓето ѝ припишуваат на љубовта различни значења, понекогаш дури и оние што не ѝ припаѓаат. Начинот на кој ја перципираат љубовта зависи од нивните лични искуства и верувања.
Некои ја гледаат љубовта како поседување и контрола, додека други ѝ придаваат просечно значење, сведувајќи ја на рутина. За некои, љубовта треба да ги замени топлите чувства и вниманието со подароци, а за други, таа е бескомпромисна емоционална врска.
Но, љубовта не произлегува од ништо. Таа е присутна во сите нас, а личноста што ја има вистинската љубов во својот живот станува посилна, мотивирана и способна за извонредни дела.
Сепак, и покрај тоа, љубовта не е заштитена од предизвици. Дури и кога човек ја има, тој мора да ја избира секој ден – без разлика на религија, статус или околности.
Фактори што ја уништуваат љубовта
Психијатарот Ерих Фром наведува неколку клучни фактори што водат до пропаѓање на љубовта и бракот:
• Опсесија – Кога партнерите се обидуваат да поминуваат секој миг заедно, љубовта станува товар. Еден од партнерите може да се почувствува како заложник, губејќи ја сопствената индивидуалност, желби и радости. Ова доведува до гнев, разочарување и постепено згаснување на љубовта.
• Обид за менување на партнерот – Кога едниот партнер се обидува да го промени другиот, да ги исклучи неговите пријатели, семејството или интересите, љубовта почнува да слабее. Вистинската љубов прифаќа, не ограничува.
• Надворешни влијанија – Советите, мислењата и мешањето на трети лица честопати стануваат извор на несогласувања. Љубовта е релација помеѓу двајца и таа не толерира надворешни притисоци.
Секое потиснување или ограничување доведува до тоа личноста да престане да чувствува љубов. Колку подолго трае таквата состојба, толку повеќе љубовта згаснува. Вистинската љубов опстојува само во слобода и заемно прифаќање.
Љубовта како слободно дишење
Не секој може да ја разбере љубовта, особено ако веќе има цврсто формирано мислење за неа. Но, едно е сигурно: кога љубовта е вистинска, таа не создава чувство на ограниченост и жртва. Напротив, таа носи хармонија, радост и слобода.
Ерих Фром го сумира ова со следната мисла:
„Ако некое лице ја доживува љубовта според принципот на поседување, тоа значи дека настојува да ја одземе слободата на својот партнер и да го контролира. Но, таквата љубов не дава живот – таа го одзема, го уништува, го задушува, го убива.