Научничката предупредува дека на прашањето за репродукција на Марс не може да се пристапи како „инженерски проблем“.
Илон Маск смета дека на човештвото му е потребен план Б, односно дека треба да станеме меѓупланетарен вид и да најдеме место за живеење на друга планета, во случај ситуацијата на Земјата да стане неодржлива. Тоа место, смета Маск, е Марс. Неговиот "SpaceX" веќе тестира ракета која еден ден би требало да ги однесе луѓето на Црвената планета.
Но, амбициите на Маск се многу поголеми отколку само да стигне до Марс. Размислува за основање на колонија на Марс, односно верува дека луѓето би можеле да живеат таму еден ден. Ваквиот план се соочува со бројни предизвици – од самата ракета до обезбедување ресурси и живот, изградба на станови во кои луѓето би можеле да живеат и да бидат заштитени од радијација и слично. Но, постои уште еден предизвик за кој предупредува американската научничка Кели Вајнерсмит, а за кој денес воопшто не се зборува.
Станува збор за секс и репродукција на Црвената планета. Таа верува дека луѓето кои сакаат да го колонизираат Марс не ја разбираат репродукцијата и ја гледаат репродукцијата како инженерски проблем и мислат дека штом луѓето ќе дојдат на друга планета, биологијата ќе се погрижи за себе.
Но, нема, предупредува таа. Како еден од многуте проблеми таа ја споменува гравитацијата, која изнесува само 38 проценти од гравитацијата на Земјата, што може негативно да влијае на зачнувањето, односно на развојот на ембрионот и движењето на спермата. Исто така, поради тенката атмосфера, постои голема опасност од зрачење така што, доколку дојде до зачнување, постои опасност од штетно влијание на зрачењето врз ембрионот, што може да резултира со оштетување на ДНК и мутации во матката.
Но, дури и ако сè оди добро и навистина се роди здраво дете на Црвената планета, оваа научничка предупредува дека Марс не е место каде што сакате да растат малите. Воспитувањето на децата како Марсовци е можеби едно од најголемите прашања, полно со етички импликации, но и практични, коментира таа за "Daily Mail".
Како уште еден од бројните проблеми и предизвици на репродукцијата на Марс, таа го спомена и постигнувањето на генетска разновидност на населението. Имено, првите жители на Марс треба да се „парат со вистински луѓе“, па Вајнерсмит дури напоменува дека вештачката интелигенција прво треба да собира информации за патниците на таа планета за да се увери дека ќе се одржи висока генетска разновидност.
Професорот по астробиологија на Универзитетот Кранфилд, Дејвид Кален, се согласува дека има многу неодговорени биолошки и правни прашања поврзани со сексот на Марс. Како и Вајнерсмит, тој ја споменува изменетата гравитација како клучен проблем за сексот на Марс бидејќи, се разбира, немаме ниту една студија за тоа какви би можеле да бидат последиците од сексот на Црвената планета. Иако зачнувањето на Марс би можело да се случи по сексуалниот однос, постојат различни развојни ризици за луѓето кои во моментов ни се непознати, па човек се прашува каков ефект би имала намалената гравитација врз развојот на мускулно-скелетниот систем по раѓањето и за време на детството и адолесценцијата.
Одговорите на овие прашања нема да ги дознаеме со децении, а и покрај големиот научен и технолошки напредок, прашањето е дали луѓето навистина еден ден ќе најдат алтернативен дом или, како што изгледа од сегашната перспектива, ќе останеме Земјани со амбицијата за истражување на вселената.
