Ерих Фицџералд, виш кустос за палеонтологија на ’рбетници во истражувачкиот институт "Museums Victoria", го опиша овој кит како мал – отприлика со големина на денешен делфин – со исклучително остри заби, што го прави многу различен од неговите најблиски живи роднини од семејството китови со усни плочи, како синиот кит.

„Навистина опасен кит“

Неговата силна черепна структура била „речиси претерано робустна“, со очи големи колку тениско топче и кратка вилица со длабоко вкоренети заби за фаќање и кинење плен.

„Ова било навистина опасен кит со кој не би сакал да се сретне во вода“, изјави Фицџералд. Неговиот колега Руерид Данкан додаде: „Замислете верзија на кит усни налик ајкула – мал и залажувачки сладок, но дефинитивно не безопасен.“

Истражувачите видот го опишале врз основа на фосили од дел од череп, слушна коска и осум заби. Се проценува дека возрасната единка била долга околу три метри, додека пронајдениот фосил припаѓал на младо животно долго меѓу 2 и 2,2 метра. „Можеше да го собере на крпа за на плажа“, опиша Фицџералд.

Светот пред 25 милиони години

"Janjucetus dullardi" живеел во текот на олигоценот (приближно пред 30 – 23 милиони години), во време на глобално затоплување и пораст на нивото на морињата. Температурите на морето во јужна Австралија тогаш биле значително повисоки, слични на денешните суптропски води.

„Во тие мориња имаше извонредно изобилство на живот – вклучувајќи мали китови, џиновски пингвини, ајкули со должина една третина или дури двојно повеќе од денешната голема бела ајкула, како и различни примитивни делфини и други видови китови. Тоа бил сосема поинаков свет“, истакна Фицџералд.

Овој период бил клучен пресврт во историјата на животот во океаните и почеток на еволутивна експлозија во разновидноста на китовите и делфините.

„Фосили што го менуваат светот можете да најдете и во својот двор“

Џон Лонг, палеонтолог од Универзитетот Флиндерс, кој не учествувал во истражувањето, го нарече фосилот извонредно откритие што помага во разбирањето на еволутивните чекори од месојадните китови до денешните китови што се хранат со филтрирање. „За да ја разбереме еволуцијата на големите китови со усни плочи кои живеат денес, мора да погледнеме во фосилните записи“, рече тој.

Откритието не би било возможно без локалниот жител и директор на училиште, Рос Далард, кој го пронашол фосилот во 2019 година додека шетал по плажата. Препознавајќи ја неговата важност, тој го донирал на музејот, а новиот вид е именуван "Janjucetus dullardi" во негова чест.

„Ова е потсетник дека фосили што го менуваат светот можете да најдете и во својот сопствен двор“, заклучи Фицџералд, нагласувајќи ја клучната улога на јавноста во австралиската палеонтологија.