Фројд открил 8 стратегии преку кои егото се штити од анксиозност: Што всушност претставуваат нашите одбранбени механизми?

Точка

19/06/2025

20:00

1.046

Големина на фонт

а а а

Одбранбените механизми се психолошки стратегии што луѓето несвесно ги користат за да го заштитат своето его од анксиозност, социјални санкции или за справување со конфликти меѓу внатрешните желби и надворешната реалност.

Зигмунд Фројд, основачот на психоанализата, ги истражувал овие механизми заедно со својата ќерка Ана Фројд, која дала важен придонес во нивното разбирање и систематизација.


Важно е да се разбере дека одбранбените механизми се несвесни процеси што егото ги користи за да ја намали анксиозноста што произлегува од овие конфликти.

Затоа, егото не ги контролира одбранбените механизми на свесно ниво. Овие механизми се активираат автоматски за да го заштитат поединецот од внатрешна анксиозност и стрес. Ова значи дека тие се активираат без свесна одлука или разбирање на поединецот.


На пример, лицето можеби дури и не е свесно дека користи негирање или проекција како начин за справување со болни чувства или ситуации.

Ова се одбранбените механизми според Фројд:

1. Репресија

Објаснување: Репресијата е несвесно блокирање на непријатни емоции, сеќавања или мисли од свеста. Тоа е фундаментален механизам што им овозможува на другите одбранбени механизми да функционираат.

Пример: Да речеме дека лице кое доживеало трауматични настан во детството можеби не се сеќава јасно на настанот или воопшто не се сеќава на него. Дури и ако не се сеќава на настанот, сепак може да ги почувствува неговите ефекти во форма на вознемиреност или страв.

2. Регресија

Објаснување: Регресијата е враќање во претходните фази на развој каде што однесувањата биле подетски, но безбедни и удобни, особено во стресни времиња.

Пример: Кога возрасен човек доживува отфрлање во романтична врска, може да почне да се однесува на детски начин, како што се плачење или тврдоглавост, како начин да добие сочувство или внимание.

3. Поместување

Објаснување: Поместувањето се однесува на пренесување на емоции, импулси или желби од едно лице или предмет на друго што е помалку заканувачки.

Пример: Ако некој е лут на својот шеф, но се чувствува премногу загрозен за директно да ги изрази тие чувства, може неочекувано да се скара со својот партнер дома.

4. Рационализација

Објаснување: Рационализацијата вклучува користење разумни, но често невистинити, изговори за да се објасни и оправда непожелното однесување или чувства.

Пример: Лице кое не положило испит може да си каже дека испитот не бил важен или дека наставникот поставил нереални прашања, наместо да го признае сопствениот недостаток на подготовка. Исто така, научете како да се смирите кога вашиот живот е во хаос.

5. Негирање


Објаснување: Негирањето е целосно одбивање да се признае реалноста на непријатен факт, настан или емоција.

Пример: Лице со очигледен здравствен проблем, како што е болка во градите, може да ја негира сериозноста на својата состојба и да избегне барање медицинска помош.

6. Проекција

Објаснување: Проекцијата вклучува припишување на сопствените неприфатливи чувства, желби или импулси на други луѓе.

Пример: Ако некој постојано чувствува неоправдана љубомора кон својот партнер, може да го обвини својот партнер дека е љубоморен, наместо да ги признае сопствените чувства.

7. Сублимација

Објаснување: Сублимацијата е одбранбен механизам во кој несвесните импулси се канализираат во општествено прифатливи форми на изразување.

Пример: Лице кое доживува агресивни импулси може да избере да учествува во контактни спортови, како што е боксот, каде што може да ја изрази својата агресија на прифатлив начин.

8. Формирање на реакција

Објаснување: Формирањето на реакција се јавува кога лицето претерува или изразува чувства што се спротивни на неговите вистински емоции со цел да ги скрие своите вистински импулси.

Пример: Лице кое навистина силно не сака некого може претерано да изразува пријателство и наклонетост кон таа личност за да ги скрие своите вистински чувства.


Овие механизми служат како начини за одржување на психолошка рамнотежа, иако понекогаш можат да доведат до нездрави или нефункционални модели на однесување доколку се користат прекумерно.