Човекот кој се смета за еден од најпаметните во светот сакал да води скромен живот, далеку од очите на јавноста. Почина трагично на 46-годишна возраст.
Вилијам Џејмс Сидис зборувал 25 јазици и имал коефициент на интелигенција за 100 поени повисок од Алберт Ајнштајн, но најпаметниот човек на светот сепак претпочитал затскриен и едноставен живот.
Сидис останува загадочна фигура — неговиот живот е и фасцинантен и трагичен. Роден во 1898 година, тој покажал неверојатни интелектуални способности уште од рана возраст, поради што многумина веруваат дека неговиот коефициент на интелигенција е еден од највисоките забележани досега, со проценки од 250 до 300. Били, кој со себе носел книга со драми на Шекспир, завршил основно училиште за само седум месеци, кога почнал прво одделение. Помеѓу шест и осум години напишал најмалку четири книги. На осумгодишна возраст го положил испитот по анатомија на Медицинскиот факултет при Харвард, како и приемниот испит на Технолошкиот институт во Масачусетс.
Од самиот почеток, Сидис покажал неверојатна способност за учење. Неговите родители, и двајцата интелектуалци, му овозможиле интензивна образовна средина. Неговиот татко, Борис Сидис, бил познат психолог кој верувал дека децата можат да постигнат извонредна интелигенција со соодветно рано образование. Неговата мајка, Сара Сидис, била лекарка. Заедно создадоа стимулативна атмосфера за младиот Вилијам, кој напредувал под нивно водство.
На 18 месеци, Вилијам читал „Њујорк тајмс“. На шестгодишна возраст предавал неколку јазици, меѓу кои латински, грчки, француски, руски, германски, хебрејски, турски и ерменски. Можел да пишува на англиски и француски со подеднаква леснотија. Додека другите деца негови врсници се запознавале со сликовниците, Сидис веќе читал класична литература и решавал сложени математички проблеми.
Сидис не бил вешт само во математиката. Неговото знаење опфаќало широк спектар академски области, како што се филозофијата, лингвистиката и историјата. Напишал многу книги, од кои многу биле објавени под псевдоними, опфаќајќи теми како космологијата, историјата на Индијанците и измислувањето нов јазик — Вандергуд, кој го создал како дете.
Колку што неговата генијалност го направила познат, толку му донела и многу болка. Сидис бил под постојано медиумско внимание, а неговата приватност често била нарушувана. Презирајќи ја славата, работел нискоквалификувани работи за да избегне јавни очекувања. Во 1919 година бил уапсен за време на социјалистички протест во Бостон, што дополнително го зголемило интересот за него.
Сидис се отуѓил од семејството и општеството, решен да живее според сопствените принципи. И покрај неговиот извонреден потенцијал, водел осамен и тежок живот. Починал во 1944 година од мозочен удар, живеејќи далеку од вниманието што го следело порано.
Вилијам Џејмс Сидис останува симбол на неверојатниот потенцијал на човечката интелигенција и на трагичните последици од животот во изолација. Дали навистина бил „најпаметниот човек што некогаш живеел“ веројатно ќе остане вечна дебата.
Денес
