Михаил Литвак, познатиот руски психотерапевт и психолог, остави зад себе наследство кое продолжува да инспирира милиони луѓе ширум светот. Неговото длабоко разбирање на човековото однесување, односите и личниот развој и денес одекнува кај оние што бараат одговори на важните животни прашања.
Литвак веруваше дека секој човек е роден со потенцијал за среќа и успех и дека клучот лежи во изборите што ги прави и начинот на размислување што го прифаќа. Неговото учење нè потсетува дека среќата не е подарок, туку одговорност што ја имаме кон самите себе.
Неговите совети за подобрување на односите со другите се вистински бисери на мудроста – поттикнуваат размислување, личен раст и исполнет живот.
1. Слушајте ги критиките и не ги отфрлајте веднаш
Вреди да се запамети дека некој што укажува на вашите недостатоци не е секогаш ваш непријател. Михаил Литвак имаше интересна опсервација:
„За да дознаете како луѓето се чувствуваат за вас, кажете им за вашите планови и соништа. Оној што тајно ве мрази ќе критикува, а оној што ви посакува добро ќе ви покаже како да ги реализирате.“
2. Слушајте ги пријателите, а непријателите – внимателно
Критичарите и противниците често ги откриваат нашите слаби точки. Нивните зборови можат да болат, но ако сме подготвени да слушаме, можат да ни помогнат да растеме.
„Комуникацијата со пријателите е пријатна, но комуникацијата со непријателите е корисна.“
3. Внимавајте како некој реагира на вашата среќа
Среќата се зголемува кога се споделува. Вашата радост може да биде тивок бунт против оние што сакаат да ја згаснат вашата светлина.
„Споделете ја вашата среќа и со пријателите и со непријателите. Пријателите ќе се радуваат, а непријателите ќе се лутат.“
4. Три непријатели на среќата
„Постојат многу причини што ја попречуваат среќата, но трите главни се стравот, зависта и вината. И сите се во самата личност.“
Литвак нагласуваше дека овие емоции се синџири што си ги ставаме самите. Стравот парализира, зависта разјадува, а вината притиска. Ослободете се од нив за навистина да живеете.
5. Простувањето е важно, но со граници
Во животот често некој нè повредува. Ако постојано молчиме и трпиме, другите може да помислат дека таквото однесување е дозволено.
„Ништо не е случајно. Ако некој ви направил зло, а вие сте го толерирале, тој ќе продолжи.“
Простувањето ослободува од огорченост, но не значи дека треба да дозволиме повторно да нè повредуваат. Поставувањето граници е чин на самопочит.
