„Sora 2“ е најновиот бран на "text-to-video" алати кои за само неколку секунди создаваат убедливи сцени со луѓе, гласови и ситуации. Проблемот? Границата меѓу креативноста и злоупотребата на јавни личности — од научници како Стивен Хокинг до политичари — е потенка од кога било.
„Sora 2“ покажува колку далеку е стигнато во развојот на „prompt-to-video“ технологијата: реалистично осветлување, природни движења на камерата и координирани мини-сцени создадени без класична продукција. Сето тоа отвора фантастични можности за реклами, едукативни клипови и филмски прототипови — но и мрачна страна: лажни видеа со препознатливи лица и гласови. Денес е доволно неколку реченици и неколку јавно достапни фотографии за некој да „оживее“ лик кој никогаш не дал согласност.
Затоа сè погласно се бараат правила за согласност: користењето на вистински личности (особено починати) без дозвола е етички и правно ризично. Редакциите и брендовите мораат да бараат експлицитна дозвола или да користат генерички, непрепознатливи ликови. Техничките заштити, како дигитални водени жигови и проверка на изворност, помагаат, но не се волшебно решение — неопходни се и јасни ознаки за содржина („ова е "AI" видео“), внатрешни политики и проверлив работен процес (кој го напишал prompt-от, со кој модел и со какви права).
Во последните 6 – 12 месеци скокот е огромен: кратките, „треперливи“ клипови се претворија во стабилни видеа од неколку минути со подобро изведени лица, поуверливи движења и прецизен "lip-sync". Додадени се контроли за камера и стил (на пример, „сними како документарец“ или „noir“), можност за продолжување на постоечка сцена, како и „референтни“ ликови кои остануваат конзистентни низ повеќе секвенци.
I’m definitely falling for AI when I’m older
byu/Suspicious-Bee-5487 inaivideo
Моделите сè подобро ја разбираат физиката на светот — предметите паѓаат потешко, светлината се крши природно — а функциите "image-to-video" и "video-to-video" ја олеснуваат обработката на постојните снимки. Паралелно, напредуваат и системите за заштита – водени жигови и проверка на автентичност – но детекцијата на злоупотреби сè уште заостанува зад креативните трикови, што ја прави трката меѓу креаторите и контролорите побрза од кога било.
За публиката, правилото е едноставно: ако видеото изгледа предобро за да биде вистинито – веројатно и е. Проверете го контекстот, изворот и официјалната потврда. За креаторите, важи друго правило: „прашај пред да објавиш“.
„Sora 2“ може да биде моќен алат за создавање, но истовремено и најбрзиот пат до дезинформации и непочитување на нечиј лик и дело. Дали ќе гледаме инспиративни мини-филмови или „Hawking deepfake“ кликбејт — зависи помалку од моделот, а повеќе од нашите одлуки како ќе го користиме.
Погледнете ја реакцијата на историчарите на АИ-генерирани фотографии од историски настани:
