Американскиот тиктокер познат како Treehouse Detective објаснува дека корените на овој филмски стереотип се протегаат длабоко во општествената историја на САД од 20-от век.

Тешки ноќни смени

Во 1950-тите години, ноќните смени за полицајците биле исклучително напорни. Градовите навечер биле речиси празни, поголемиот дел од продавниците се затворале во попладневните часови, а концептот на „24/7“ продавници сè уште не постоел.

Во такви услови, на полицајците им било речиси невозможно да најдат место каде што можат да испијат топло кафе, да јадат нешто или мирно да ја завршат папирологијата. Токму оваа практична потреба ги поставила темелите за врската помеѓу полицијата и крофните — врска која подоцна ќе стане дел од поп-културата.

Клучната улога на имигрантите

Пресвртниот момент се случил во 60-тите и 70-тите години, по Виетнамската војна, кога илјадници имигранти од Камбоџа и Виетнам пристигнале во САД во потрага по подобар живот. Многумина од нив започнале сопствен бизнис – отворање продавници за крофни.

Производството не барало големи инвестиции, профитот бил солиден, а крофните веќе биле популарен американски десерт.

Она што ги разликувало новите имигрантски бизниси од домашните било работното време – тие работеле деноноќно, 7 дена во неделата. Токму затоа, нивните продавници станале идеално прибежиште за полицајците кои биле на ноќна смена, пружајќи им сигурно место за одмор.

Крофните како заштитен знак на полицајците

Во текот на 80-тите години, бројот на продавници за крофни значително се зголемил, особено во Калифорнија, каде што мнозинството ги воделе токму камбоџански имигранти.

Сликата на полицаец кој купува крофни и ги јаде во патролното возило станала секојдневие во реалниот живот, а потоа преминала и во колективната свест.

Сценаристи, режисери и комичари брзо го препознале потенцијалот на оваа слика и започнале масовно да ја користат, претворајќи ја во сеопфатен стереотип. Со тоа, крофната стана неизоставен реквизит на секој филмски или ТВ полицаец.

Стереотип кој и денес живее

Со текот на времето, навиките за исхрана кај полицајците се промениле. Појавата на синџири за брза храна, кафулињата и продавниците кои работат цела вечер им овозможила многу повеќе избори.

Сепак, културното влијание кое го остави врската меѓу полицијата и крофните остана неизбришливо.

Иако денешната реалност е сосема поинаква, сцената на полицаец со крофна во рака сè уште предизвикува насмевка кај гледачите, како дел од колективното културно наследство на минатиот век.