Регионот го достигна својот најлош резултат откако започна изготвувањето на индексот во 2014 година, а повеќе од половина од европските земји сега го ограничуваат пристапот до правда.

Сите седум земји во светот, кои сè уште ја задржуваат највисоката оценка за спорадични повреди на работничките права, се наоѓаат во Европа. Од друга страна, многу други на континентот бележат редовни или систематски кршења на работничките права.

Глобалната слика е уште поалармантна. Работничките права се во слободен пад, при што три од пет региони бележат влошување, а и Америка и Европа ги бележат најлошите резултати од 2014 година. Според индексот, 87% од земјите го кршат правото на штрајк, 80% го ограничуваат колективното преговарање и 72% го ограничуваат пристапот до правда.

Извештајот предупредува на обид за удар врз демократијата: континуиран напад од страна на државните власти и корпоративните актери врз правата и благосостојбата на работниците. Сè почесто, овој напад го водат милијардерски екстремно десничарски демагози кои се решени да го обликуваат светот во свои интереси на сметка на обичните работници.

Десетте земји со најлоша ситуација се: Бангладеш, Белорусија, Еквадор, Египет, Есватини, Мјанмар, Нигерија, Филипини, Тунис и Турција.

Индексот ги оценува земјите од 1 до 5 плус користејќи 97 индикатори засновани врз меѓународни стандарди за слобода на здружување, колективно преговарање и право на штрајк.

Каде најмногу, а каде најмалку се штрајкува во Европа?

Барањето на работничките права преку штрајкови стана честа појава и во Европа и во светот.

Според извештајот на Фондацијата Ханс Беклер, која е блиска до синдикатите, вработените во Германија опфатени со колективни договори во 2023 година штрајкувале значително помалку од нивните европски колеги. На 1.000 вработени просечно биле изгубени с1 работен ден, што ја става Германија на средината на европската табела заедно со Холандија.

Во Белгија и Франција, бројот на денови изгубени поради штрајкови бил пет пати поголем.

Кога бројките се сведуваат на поединечен работник, просечниот германски вработен поминува само десет минути годишно штрајкувајќи.

Во земји како Шпанија, Кипар и Финска, штрајковите биле многу почести.

Од друга страна, многу ниско ниво на индустриски дејствија е забележано во Шведска, Австрија и Унгарија, со само еден до четири дена штрајк на 1.000 работници.