Искуството на жена која родила дете на 48 години, а потоа зажалила, е многу емотивно.
Родителството е комбинација од предизвици и радосни моменти, но една мајка ги сподели своите секојдневни борби. Рејчел Ригби, на 53 години, има прекрасна речиси шестгодишна ќерка, зачната преку ин витро оплодување (ИВФ).
Сепак, како што истакнува, најголемиот благослов во нејзиниот живот донел и големи тешкотии, најмногу поради возраста во која станала мајка. Годините, заедно со закрепнувањето од операција на коленото, ја спречуваат дури и да трча по своето дете. Прошетките во паркот, каде младите мајки уживаат со своите деца, за неа претставуваат дополнителен предизвик.
Како што откри во интервју за „The Sun“, Рејчел го избрала фокусот на кариерата во медиумите пред мајчинството, но подоцна во животот решила да стане мајка.
Сè повеќе жени се одлучуваат за ИВФ, а стапката на оплодување по 40-тата година расте. Сепак, Рејчел изразува жалење за својата одлука.
„Ја сакам Ана повеќе од сè, но доцното мајчинство носи свои недостатоци. Посакувам да ја имав порано. Сакам да бидам енергична, забавна мајка каква што заслужува – и да имам повеќе време со неа“, вели таа, додавајќи:
„Здравјето ми се влошува и постојано сум исцрпена. Не можам да ја следам енергијата на Ана и се грижам за иднината. Порано мислев дека кариерата и стабилноста се клучни, но вистината е дека здравјето и енергијата да бидеш присутен за своите деца се најважни.“
Рејчел, која пораснала во Шкотска, отсекогаш посакувала деца. Но, откако добила работа под голем притисок во американско финансиско издание, се посветила на кариерата.
Често мислат дека е бабата на Ана
Нејзиниот сопруг одлучил дека не сака деца, па таа се развела. На 46-годишна возраст, заштедила 6.700 фунти за приватен ИВФ-третман во Прага, со донатор кој бил нејзин пријател.
„Воопшто не размислував за годините. Бременоста мина без проблеми, но по две-три години сфатив дека доцното мајчинство сериозно влијае врз животот. Не сте подготвени за последиците од ИВФ врз телото. Сега кога Ана има пет години, моето здравје е значително влошено,“ изјавува Рејчел.
Минатата година ѝ биле дијагностицирани артритис, скината рскавица на коленото и катаракта.
Финансиски и емоционални предизвици
„Парите што требаше да ги заштедам за пензија сега ги трошам за лекување. Моето стареење е брзо, а верувам дека доцното мајчинство го влоши моето здравје. Покрај физичките тешкотии, тука е и понижувањето кога ме мешаат со бабата на Ана.“
Често луѓето ѝ велат: „Те зеде баба ти“, што е особено болно за Рејчел. Иако за неа е понижувачко, таа стравува дека тоа може да влијае и врз Ана, која веднаш поправува: „Не, тоа е мојата мајка.“
Но, најпотресно од сè е стравот на малата Ана дека нејзината мајка ќе умре наскоро. Ана понекогаш ја прашува Рејчел дали ќе живее уште долго или вели дека не сака таа да умре, што ја остава мајката збунета и загрижена.
Со семејството на Рејчел и биолошкиот татко на Ана кои живеат во странство, таа нема многу поддршка и се соочува со финансиски притисок. „Колку сте постари, толку е потешко да одгледувате мало дете – сосема нормална реалност,“ објаснува таа.
„Да ја имав Ана порано, ќе се пензионирав во доцните педесетти. Сега ќе имам среќа ако престанам да работам на 75 години. За среќа, веќе го купив мојот дом,“ додава Рејчел.
Сега, таа ги советува жените добро да размислат пред да го одложат мајчинството заради кариера: „Медицината овозможува жени да станат мајки подоцна во животот, но има многу причини зошто не треба да се чека толку долго.“
„Стареењето го прави тешко следењето на енергично дете. Не сфаќате колку вашето тело се менува. Верував дека ќе се справам, но сега се борам со неочекувани проблеми. Што се однесува до љубовниот живот – за тоа едноставно немам енергија. Мажите не разбираат дека не можам да го жртвувам времето со ќерка ми за да одам на состаноци. Премногу е да жонглирам.“
„Кога ќе имам 78 години, Ана ќе има само 30 – таа мисла ме држи будна навечер,“ заклучува таа.