Гестацискиот дијабетес е нарушување на регулацијата на шеќерот кое првпат се појавува за време на бременост, најчесто помеѓу 24-та и 28-та недела, и обично се повлекува по породувањето. Сепак, тој носи сериозни ризици за здравјето на мајката и детето.
Ова нарушување е резултат на зголемена отпорност на инсулин, која природно се јавува во бременоста поради хормоните како естроген, прогестерон и хуманиот плацентарен лактоген. Дополнителни ризични фактори како прекумерна тежина, полицистични јајници, семејна историја на дијабетес и неактивен начин на живот можат да придонесат за развој на оваа состојба.
Се препорачува секоја бремена жена да направи орален тест за оптоварување со 75 g гликоза (2hOGTT) помеѓу 24-та и 28-та недела од бременоста. Раната дијагноза овозможува навремени мерки за контрола на шеќерот, со што се намалува ризикот од компликации како што се прекумерен раст на плодот, предвремено породување или потешкотии при породување.
Во повеќето случаи, состојбата се регулира со промени во исхраната и физичка активност. Ретко е потребно дополнително лекување или инсулинска терапија. Континуираното следење на нивото на шеќер во крвта е од витално значење за избегнување на компликации.
Иако гликемијата најчесто се нормализира по породувањето, гестацискиот дијабетес значително го зголемува ризикот од развој на тип 2 дијабетес или преддијабетес во подоцнежниот живот. Жените кои претрпеле гестациски дијабетес имаат 7-10 пати поголема веројатност да развијат овие состојби.
Контролен тест (2hOGTT) 4-12 недели по породувањето е неопходен за да се утврди дали толеранцијата на гликоза се нормализирала. Ако резултатите се нормални, тестирањето треба да се повторува на секои три години. Во случаи на дијагноза на преддијабетес, се препорачуваат корекции на начинот на живот, редовен физички активен режим и годишни проверки за одржување на здравјето.
Редовната контрола и здравите животни навики остануваат клучни за намалување на ризиците и долгорочно одржување на добрата состојба.