Сувото овошје може да го направи оброкот повкусен — малку суво грозје може да го збогати овесот, а неколку суви урми можат да ви дадат енергија за долга прошетка или возење. Но, дали навистина е здраво како што често се тврди?
Одговорот не е толку едноставен, бидејќи зависи од видот на сувото овошје и количината што ја консумирате.
Сувото овошје е овошје од кое е отстранета поголемата количина вода, што му овозможува подолго складирање без расипување. Со векови, луѓето користеле сонце за сушење овошје, додека денес постојат и посовремени методи како сушење во рерна или со употреба на дехидратори. Во продавниците можете да најдете класични варијанти како суво грозје и суви сливи, но и поретки опции како сушено манго, јаболка и праски.
Иако е дехидрирано, сувото овошје задржува значителна количина витамини, минерали и влакна кои се присутни во свежото овошје. Богато е со калиум, железо, магнезиум и калциум, а овошјето кое е полно со антиоксиданти, како што се сувото грозје, урмите и сушените брусници, дополнително помага во борбата против воспаленијата благодарение на растителните феноли. Сувото овошје е исто така одличен извор на растителни влакна, што помагаат во варењето и го одржуваат здравјето на цревата. Сепак, некои витамини чувствителни на топлина, како што е витаминот Ц, се делумно изгубени во процесот на сушење, но останатите хранливи материи остануваат зачувани.
Сувото овошје е концентрирано, што значи дека содржи повеќе шеќер отколку свежото овошје. Процесот на сушење го згуснува природно присутниот шеќер, така што 100 грама свежо јаболко има околу 10 грама шеќер, додека сушеното јаболко може да содржи дури 57 грама шеќер на 100 грама. Дополнително, производителите понекогаш додаваат шеќер за подобар вкус, па затоа е важно да ја проверите декларацијата и да барате ознаки како „Додаден шеќер“. Поради високата концентрација на шеќер и ниската тежина, сувото овошје е значително покалорично од свежото, па затоа е препорачливо да се јаде во умерени количини.
Лиофилизираното овошје, за разлика од обичното суво овошје, поминува низ процес на замрзнување и вакуумско сушење, при што водата директно испарува без користење на топлина. Овој метод задржува повеќе хранливи материи, а овошјето добива крцкава текстура и е полесно за консумирање. Сепак, поради високата концентрација, и лиофилизираното овошје има значителна калориска вредност.
Поради повисоката калориска вредност и концентрираниот шеќер, препорачливо е внимателно да се одредува големината на порциите. На пример, ако јадете свежи цреши, потребно е да се ограничите на половина од таа количина кога јадете сушени, бидејќи е лесно да се претера со внесот.
Иако сувото овошје е практично и има подолг рок на траење, свежото овошје има свои предности — повеќе вода, помалку калории и шеќер и без загуба на витамини при обработката. Некои производители додаваат конзерванси на сувото овошје за задржување на бојата и свежината, па затоа свежото овошје често е подобар избор за секојдневна исхрана. Од друга страна, сувото овошје е одличен извор на енергија за време на физички активности, но треба да се консумира умерено и свесно да се избираат видови кои не се дополнително засладени.