Илија Несторовски, „Македонскиот Џејми Варди“, во опширно интервју за „Моцарт Спорт“ зборува за искуството од југот на Италија, соработката со Маурицио Зампарини, Роберто Де Зерби, лошата епизода во Чешка, спасувањето на неговата кариера во Хрватска, повикот од Црвена звезда и несогласувањата со селекторот Благоја Милевски.
По сè што поминавте, доживеавте успех со репрезентацијата на Македонија. Станавте дел од тимот што за прв пат избори пласман на Европско првенство, му асистиравте на Горан Пандев за голот против Грузија во Тбилиси?
„Беше убаво да се биде дел од таа приказна и незаборавен успех. Толку мала земја да се квалификува на Европско првенство, звучи неверојатно. Единствено жалам што, на крајот, не отидов на завршниот турнир. Буквално еден месец пред почетокот на првенството, ги скинав предните вкрстени лигаменти за време на тренинг. Седев на трибините и на клупата, барем бев некаков вид поддршка.“
Иако го направивте сето тоа, стигнавте до 50-тиот натпревар за репрезентацијата, крајот е некако неславен. Влеговте во конфликт со селекторот. Зошто?
„Не би го нарекол конфликт, едноставно, играчи со посилен карактер не му одговараат на Благоја Милевски. Тој одлучи повеќе да не ме вика, рече дека не се вклопувам во неговите тактички идеи. Сè е во ред, нема проблем, секој ги носи одлуките што ги смета за правилни, но треба да се каже како што е. Нема никаква врска со технички или тактички прашања“.
Пред почетокот на последната сезона во Палермо, се зборуваше дека можете да го смените клубот, а Црвена звезда се споменуваше како дестинација, и тоа преку позајмица?
„Мојата цел беше да останам во Италија заради моето семејство, децата, се забавувавме добро, сакав да играм во Серија А и да не се враќам на нашите простории. Тоа беше единствената причина зошто не дојдов во Црвена звезда, а имаше разговори. Животот на Апенините ни одговараше, децата се навикнаа и генерално мислев дека можам да покажам многу повеќе во Серија А“, заклучи Илија Несторовски.
Тука можете да го прочитате целото интервју на Илија Несторовски.











