Самоуверено ги стававме во салати, ги користевме за печење и ги најдовме во многу производи кои се промовираат како „фит“. Но, науката, која постојано се развива, нè принудува да ги преиспитаме нашите навики. Во центарот на оваа контроверзност е состојка која е многу распространета, но чие вистинско влијание врз здравјето сè повеќе се разгледува сериозно.

Иако не секогаш го користиме директно во подготовката на храната, маслото од соја е практично сеприсутно во прехранбената индустрија. Често се крие на етикетите под генеричкото име „растително масло“ и се наоѓа во преработена храна, пакувани грицки, печива, па дури и во протеински или диетални барови. Со децении се сметаше за подобра алтернатива на другите масти. Сепак, најновото истражување сугерира дека ова масло може да биде уште поопасно од шеќерот – состојка која долго време има лоша репутација во светот на исхраната.

Што вели науката?

Студијата објавена во списанието „PLOS One“, спроведена од истражувачи од Универзитетот во Калифорнија, ги испитувала метаболните ефекти на различните видови масти. Резултатите беа изненадувачки - глувците нахранети со масло од соја имаа:

• 25 проценти поголемо зголемување на телесната тежина во споредба со оние кои примале кокосово масло;

• поизразени масти во црниот дроб;

• поголема отпорност на инсулин, што е чекор кон развој на дијабетес тип 2.

Според д-р Пунамјот Деол, кој ја водел студијата, овие резултати се во спротивност со претходните претпоставки дека фруктозата е најголемиот штетен фактор. Во реалноста, ефектите од маслото од соја се покажаа како посериозни.

Зошто маслото од соја е толку распространето?

Одговорот се сведува на два збора: цена и практичност. Според австралискиот нутриционист Линда Коен, маслото од соја е евтино, отпорно на оксидација и лесно се вклопува во индустриските процеси. Затоа прехранбената индустрија често го користи, а потрошувачите го консумираат постојано, најчесто несвесно. Секогаш кога ќе видите „растително масло“ на етикетата, има добри шанси тоа да е всушност масло од соја.

Што значи ова за нашето здравје?

Иако истражувањето е спроведено на животни, метаболичките механизми се слични и кај луѓето. Затоа се значајни и ризиците како дебелина, замастен црн дроб и отпорност на инсулин, особено ако конзумирањето е константно и не е придружено со здрав начин на живот.

Експертите советуваат да се замени маслото од соја со повеќе природни алтернативи:

Маслиновото масло - богато со мононезаситени масти и антиоксиданси, останува безбеден избор,

Кокосово масло - иако содржи заситени масти, умереното внесување може да има метаболички придобивки.

Време е повнимателно да ги читате етикетите и да обрнете повеќе внимание на тоа што ставате во вашата чинија. Маслото од соја не е само обична состојка - тоа може да биде причина за метаболички нарушувања, особено кога се користи неконтролирано. Значи, следниот пат кога ќе изберете преработен производ или масло за јадење, запомнете дека дури и „неутралните“ опции можат да имаат поголемо влијание отколку што изгледа. Едноставна одлука, како изборот на подобро масло, може да направи вистинска разлика во долгорочната благосостојба.