НАСА објави неверојатна слика од раѓање на ѕвезда која го редефинира нашиот поглед на формирањето на планетите.
Вселенскиот телескоп Џејмс Веб (JWST) на НАСА продолжува да го трансформира нашето разбирање за универзумот со своите извонредни способности за сликање. Последната ваква слика на протоѕвездата "HH30" нуди невидена јасност, надоврзувајќи се на првичните набљудувања на ветеранот на НАСА, вселенскиот телескоп Хабл.
Оваа новообјавена слика го открива HH30 со неверојатни детали, прикажувајќи го протопланетарниот диск виден од страна. Разигран тек на гасови и прашина се протегаат од рабовите, додека моќен млаз го пробива просторот од центарот. Способноста на "JWST" да набљудува на инфрацрвени бранови должини им овозможува на научниците да гледаат низ густите облаци од прашина и да ги истражуваат процесите на формирање на ѕвезди.
Лансиран на 25 декември 2021 година, "JWST" орбитира околу Сонцето во втората Лагранжова точка, приближно 1,5 милиони километри од Земјата. Неговото 6,5-метарско огледало обложено со злато и напредните инструменти веќе создадоа револуционерни слики од далечни галаксии и егзопланетарни атмосфери.
HH30 се наоѓа на околу 450 светлосни години во соѕвездието Бик, во темниот облак "LDN1551". Во неговиот центар е млада ѕвезда обвиткана во густ диск од гас и прашина, што го поттикнува нејзиното формирање. Објектот е класифициран како маглина Хербиг-Харо, формирана кога брзите млазови јонизиран гас од новородените ѕвезди се судираат со околниот меѓуѕвезден материјал. Овие млазови создаваат ударни бранови, загревајќи го околниот гас и предизвикувајќи тој да свети во видлива и инфрацрвена светлина.
За да го проучат HH30, астрономите ги комбинираа податоците од "JWST", "Hubble" и копнената опсерваторија "Atacama Large Milimeter Array" (ALMA). "JWST" следеше зрна прашина со големина под милиметар, додека "Alma" откри зрна со милиметарска големина концентрирани во рамнината на дискот. Ова укажува на миграција на прашина, клучен процес во формирањето на планетите.
Покрај тоа, астрономите идентификуваа млаз со голема брзина што произлегува од централниот диск, затворен во поширок проток на гас во форма на конус на рабовите на протопланетарниот диск. Овие откритија нудат вреден увид во механизмите кои ги обликуваат егзопланетарните системи, како и за потеклото на нашиот Сончев систем.
