Ново истражување идентификува 29 специфични промени во крвните садови на мрежницата – слој ткиво на задниот дел од окото кои се поврзани со зголемен ризик.

Меѓународен тим на истражувачи развил техника базирана на вештачка интелигенција (ВИ) која може рано да ги открие овие промени и да спаси животи, со оглед на тоа дека околу 90% од мозочните удари се поврзани со фактори како висок крвен притисок и нездрава исхрана.

„Кога се комбинираат со возраста и полот, параметрите откриени во мрежницата покажуваат способност за предвидување на мозочен удар слична на традиционалните фактори како крвниот притисок и нивото на холестерол“, објаснува тимот во своето истражување.

Врската меѓу очите и мозокот

Претходните истражувања покажуваат дека состојбата на крвните садови во очите може да рефлектира слични промени во мозокот. Мозочен удар се случува кога крвотокот во мозокот е нарушен или блокиран, што предизвикува недостиг на кислород и хранливи материи.

Во истражувањето биле користени слики од ретината на 45.161 лице, направени со камера слична на микроскоп. Во период од 12,5 години, 749 учесници доживеале мозочен удар.

ВИ идентификува обрасци поврзани со ризик

Тимот користел машинско учење за да ги препознае обрасците во крвните садови на учесниците кои претрпеле мозочен удар, анализирајќи ја нивната густина и облик. Откриле 29 карактеристики кои укажуваат на зголемен ризик, поврзани со 9,8% до 19,5% поголема веројатност за мозочен удар.

„Наодите се во согласност со претходните истражувања кои покажаа врска со факторите како возраста, хипертензијата и атеросклерозата“, велат истражувачите.

Заклучок

Наодите укажуваат дека густината на артериите е клучен параметар, што може да биде резултат на намалено снабдување со кислород. Проблемите што водат до мозочен удар исто така влијаат на крвните садови во очите, иако не е утврдена директна причинско-последична врска.

И покрај сложеноста на предвидувањето, раното идентификување на ризикот овозможува навремена интервенција и може да спречи посериозни здравствени состојби.

„Овој модел е практичен и лесно применлив, особено во примарната здравствена заштита и региони со ограничени ресурси“, заклучуваат истражувачите.