Ако мислевте дека зимите се депресивни поради облачното и темното време, замислете како е да се живее во земја каде што ноќта трае со месеци.
Арктичкиот круг е една од петте паралели на Земјата. Тоа е линија која ја означува јужната граница на поларниот ден. Секаде северно од неа, Сонцето може да биде над хоризонтот повеќе од 24 часа, барем еднаш годишно.
Ова се случува поради навалувањето на Земјата, која има отстапување од 23,5° од нејзината вертикала. За време на летната краткоденица, Сонцето е над Арктичкиот круг, а за време на зимската краткоденица не доаѓа во дофат на сончевите зраци.
Земјите кои се наоѓаат во Арктичкиот круг се САД (Алјаска), Гренланд, Норвешка, Финска и Русија (Сибир).
Но каде точно се јавува феноменот на шестмесечниот ден и ноќ? Тоа се делови од земјите во Арктичкиот круг.
Иако ниту една од земјите не е целосно во Арктикот, овој феномен се јавува само во некои области.
Една четвртина од територијата на Финска се наоѓа под Арктичкиот круг, а на најсеверната точка на таа земја, сонцето не заоѓа 60 дена за време на летото.
Во Свалбард, Норвешка, најсеверниот населен регион во Европа, Сонцето не заоѓа од средината на април до крајот на август. Тоа значи дека постојат поларни денови и поларни ноќи, но не буквално за половина година.
Надвор од ова е Северниот Пол, каде што Сонцето е видливо на небото целосно половина година. Северниот пол има поларен ден – период кога Сонцето е „надвор“ 24 часа – од крајот на март до крајот на септември.
Во Гренланд, Сонцето заоѓа во средината на октомври и се појавува повторно до крајот на февруари. Поларната ноќ трае четири месеци и една недела.
Исландската престолнина, Рејкјавик, најсеверната престолнина во светот, има најдолг ден во лето. На 21 јуни, денот трае дури 21 час и 45 минути.
Петте главни градови со најмалку дневна светлина во зима:
1. Рејкјавик, Исланд
2. Хелсинки, Финска
3. Осло, Норвешка
4. Талин, Естонија
5. Стокхолм, Шведска
