„Mercedes“ S-класа:

„Airmatic“ мора да го испушти воздушниот притисок пред подигнување на возилото на кревалка за да се избегнат оштетувања на воздушната суспензија; „ABC“ користи хидраулична секвенца што ја надгледува модул. „SBC“ сопирачките работат под притисок и влегуваат во сервисен мод за да остане пумпата неактивна. Радарот „Distronic“ бара прецизно порамнување и иницијализација по какво било поместување на носачите. „Soft-close“ вратите и мемориските седишта имаат циклус што ги учи крајните позиции. „Multibeam“ фаровите бараат електронско нивелирање. Активните стабилизатори користат електронско растоварување. S-класа со 48-волтни системи бара деактивација на мрежата во точно утврдена секвенца пред вадење на генератор-стартер моторот.

„VAG“ група:

Електронската рачна сопирачка се отклучува исклучиво со дијагностика. „DSG“ бара адаптации при секоја интервенција. Лепезата на гасот бара основна поставка по чистење. „DPF“ не прифаќа нови сензори без присилна регенерација. „BMS“ бара регистрација на акумулаторот со точен код. Адаптивниот носач „DCC“ има сервисен мод за вентилите. Кај системите „Passat/Arteon“ за „4Control“ потребно е електронско центрирање на актуаторите на задните тркала.

„BMW“:

Носачот „EDC“ преминува во сервисен режим пред демонтажа. Ласерските фарови бараат двостепено нивелирање. „IBS“ сензорот на акумулаторот ги запишува сите промени и мора да се синхронизира. Системите „xDrive“ бараат иницијализација на актуаторот на спојката по промена на маслото. Електромеханичката паркирна сопирачка активира сервисен мод пред компресија на клипот. "High-voltage" системите кај "plug-in" моделите бараат изолациски тест пред работа на компонентите.

„Audi“ и „Porsche“:

„Rear-wheel steering“ се деактивира и центрира со дијагностика пред демонтажа на спојните полуги. Активните „roll-stab“ системи бараат дигитално растоварување пред олабавување на носачите. Пневматската суспензија има контролирани циклуси на испуштање и полнење. „PDCC“ („Porsche Dynamic Chassis Control“) користи секвенца за хидраулично заклучување на модулите. Керамичките сопирачки бараат електронска иницијализација на „ABS/ESP“ модулите по монтажа.

„Volvo“ и „Land Rover“:

Камерата и радарските системи бараат статичка и динамичка калибрација по демонтажа на браникот. „Terrain Response“ модулите бараат ресетирање на референтните висини по интервенција на носачите. Електричните паркирни сопирачки имаат посебен циклус за затворање на клипот по монтажа.

„Opel“, „Ford“, „Renault“:

Основните вентили кај турбо бензинците бараат електронско учење. „AdBlue“ системите по замена на инјекторите не прифаќаат работа без ресетирање. Сервисните клапни на климата мора да поминат иницијализација за модулот да ги препознае крајните позиции.

Сите овие примери бараат поврзување на автомобилот со дијагностика, ресетирање на грешки, повторни иницијализации, нулти точки и слични процедури.

Современите автомобили го претворија сервисирањето во спој меѓу механика и софтвер. Интервенцијата веќе не се сведува на клуч 13 и чекан. Секој модул очекува дигитална потврда, иницијализација или калибрација.

Денешниот механичар не е само мајстор-занаетчија, туку и оператор што мора да ја разбира дијагностиката, електронските процедури и логиката на управувачките единици. Без тоа знаење, поправка повеќе не е возможна, пренесуваат „Automobili“.