Покојната кралица Елизабета II имаше мислења за различни теми, но таа обично не ги изразуваше јавно, оставајќи простор за шпекулации. Во својата нова книга „Power and the Palace“, поранешен новинар на „Тајмс“, Валентин Лоу, ја открива приватната страна на кралицата и нејзините ставови, разговарајќи со дворјани, политичари и државни службеници.
Кралицата ги сподели своите ставови во една прилика, само за да ги види на насловната страница на „Сан“ неколку години подоцна. За време на кампањата за референдум за тоа дали Велика Британија треба да ја напушти Европската унија, весникот објави сторија со наслов „Кралицата го поддржува Брегзит“. Во статијата се вели дека на ручек во Виндзор во 2011 година, кралицата му рекла на вицепремиерот Ник Клег дека мисли дека ЕУ оди во погрешна насока. Таа наводно рекла: „Не ја разбирам Европа“.
Дали кралицата навистина беше поддржувач на Брегзит? Иако Бакингемската палата не беше воодушевена од извештајот на „Сан“, не ја негираше приказната. За ова имаше добра причина: се сметаше дека официјалното негирање дека кралицата го поддржува Брегзит би имплицирало дека таа го поддржува останувањето во ЕУ. Кралицата, се разбира, не може да гласа бидејќи е над политиката.
Години по тој наслов, се појавија докази за тоа што навистина мислела кралицата за Брегзит. Еден министер кој разговарал со неа во пролетта 2016 година, три месеци пред референдумот, се сетил дека Елизабета II рекла: „Не треба да ја напуштиме ЕУ, подобро е да се држиш до ѓаволот кој го познаваш“.
Иако читала статии во весниците за бирократијата во Брисел и велела: „Ова е смешно“, таа сè уште ја гледала ЕУ како дел од поредокот што го одбележал периодот на соработка по двете светски војни.
Како што рече поранешниот премиер Дејвид Камерон:
„Таа беше толку внимателна никогаш да не изрази политички став, но секогаш се добиваше чувство дека, како и повеќето нејзини поданици, таа сметаше дека европската соработка е неопходна и важна, но дека институциите на ЕУ понекогаш можат да бидат фрустрирачки.“
Веста за ставовите на кралицата за Брегзит стигна до Камерон, кој мораше веднаш да одлучи дали да ја користи во кампањата за останување. Тој одлучи да не го стори тоа, иако таборот за излегување немаше такви скрупули. Но, сега е јасно: ако кралицата имаше право на глас, таа ќе гласаше за останување.
