Во низата грчки острови лоцирани во југоисточниот дел на Егејското Море, познати како Додеканези – Родос, Карпатос и Кос се добро познати. Додека другите острови во групата, како Калимнос, Астипалаја, Касос, Халки, Лерос, Нисирос, Патмос, Сими и Тилос, кај многумина туристи будат љубопитност, пишува punkufer.hr.

Недопрени и ненаселени, помалите острови кријат прекрасни заливи, плажи и вулкански кратери, тесни улички и плоштади, таверни и барови, а можат да се пронајдат и значајни археолошки локалитети, традиционални села и средновековни споменици. Иако самото име Додеканези сугерира дека се работи за 12 острови, всушност ги има многу повеќе – вкупно 163 острови и островчиња, од кои само 26 се населени. Вкупната површина на Додеканезите изнесува 2.663 км2.

Се работи за претежно планинска област, со неколку рамнини, особено на островите како Кос и Родос. Највисоките врвови се Атавиро на Родос и Калолимни (1.300 м) на Карпатос, а Додеканезите се познати и ценети по својата мешавина од источна и западна архитектура и култура.

Родос, Кос и Астипалеа имаат аеродроми до кои летаат авиони од Атина и Солун, а до Додеканезите може да се стигне и со брод од Пиреја или Кавала, како и од други егејски острови.

Малиот, но голем остров Кастелоризо

Најмалиот остров на Додеканезите е Кастелоризо, кој се нарекува и Мегисти, и иако неговото име сугерира дека е најголем, има површина од само 12 квадратни километри. Се наоѓа на крајниот исток од Грција, на местото каде што завршува Европа, а започнува Азија. Оддалечен е само два километри од турскиот брег, додека Родос е оддалечен околу 120 километри.

Своето име Кастелоризо го должи на замокот од 14 век изграден на ридот над пристаништето, кој бил изграден на местото на античката акропола и помала византиска тврдина. Замокот го изградиле малтешките витези од Родос, на почва од црвен песок и карпи, па затоа го нарекле „Castello Rosso“ (Црвен замок).

Поради својата стратешка локација, островот има бурно минато кое започнало во неолитот. Доранците биле првите што го населиле, а за време на хеленистичкиот период на островот цветале микенската и минојската култура. Во еден период, бил окупиран од Витези Хоспиталци. Исто така Кастелоризо бил под османлиска власт околу 400 години, сè до 1913 година, кога жителите се побуниле и прогласиле независност.

Иако Кастелоризо некогаш имал до 12.000 жители, денес (според пописот од 2021 година) на островот живеат само 584 луѓе.

Прошетка низ минатото

Кастелоризо е дом на археолошки локалитети од неолитскиот период, како што се остатоците од циклопските ѕидини изградени од Пелазгите, како и артефакти од минојската и микенската ера.

Ликиската гробница е сè уште еден од најимпресивните споменици на островот. Овој прекрасен грчки остров бил искористен и како локација за снимање на филмот „Медитеранео“ (1992) кој бил награден со Оскар. Инаку „Медитеранео“ е италијански филм во режија на Габриеле Салваторес, во кој италијанскиот поручник Монтини и неговите војници окупираат грчки остров во 1941 година.

Што да се прави на островот

И покрај својата скромна големина и оддалеченост од копното, островот има одлична туристичка понуда – со одлични хотели и ресторани по прифатливи цени, како и аеродром, пошта, банка, аптека, па дури и такси.

Освен што можете да уживање во природата и откривањето на богатото минато, на островот можете да ја посетите и прекрасната Сина пештера, до која може да се пристапи само кога морето е целосно мирно. На крајот од август, љубителите на филмот од целиот свет доаѓаат на „Beyond Borders“, фестивалот на документарни филмови.

Блиските островчиња се идеални за нуркање и истражување на убавината на подводниот свет, а при лоши временски услови можете да го посетите Музејот на загатки, кој содржи повеќе од 4.000 загатки. Мал, но интересен историски музеј сместен во поранешната џамија, каде што можете да видите предмети од секојдневниот живот, да се запознаете со традицијата на народната уметност и да дознаете повеќе за историјата на островот, за кој Грците, Османлиите, Французите, Британците и Италијанците со векови се бореле.