НАСА објави фотографии од Вилијамс (59) и нејзиниот колега астронаут Буч Вилмор (62) како внимателно чекорат и се ракуваат со персоналот на НАСА по завршувањето на медицинските прегледи. Меѓутоа, фотографиите откриваат дека Вилијамс има „видливо тенки“ зглобови, што укажува на брзо губење на тежина и мускулна маса во рацете.

Исто така, забележано е дека Вилијамс има канила за трансфузија на левата рака, што треба да ѝ помогне да ги поврати електролитите и хидратацијата, бидејќи микрогравитацијата во вселената предизвикува дехидратација.

На фотографиите се гледа и дека нејзината коса е поседа, лицето ѝ е поизразено и послабо, а брчките се продлабочени.

И покрај нивниот кревок изглед, многумина велат дека е позитивен знак што астронаутите веќе можат да одат, бидејќи постоеше страв дека тоа нема да можат да го направат тоа неколку дена.>

Doctors have raised concerns about astronaut Sunita Williams' health after looking noticeably frail in a new photo. They pointed to Williams' 'visibly thin' wrists, which they said could be a sign of rapid weight loss, muscular wasting in her arms, and bone density loss. pic.twitter.com/6nWYtpT1zM

— Anne Tootill (@toot5000) March 19, 2025

Заглавени во вселената

Вилијамс и Вилмор требаше да поминат само осум дена на Меѓународната вселенска станица (ISS) по лансирањето на 5 јуни, но серија технички проблеми со нивниот вселенски брод – „Boeing Starliner“ – го одложи нивното враќање, носејќи го вкупното време поминато во вселената на 286 дена.

Доктор Олалекан Отулана, општ лекар од Велика Британија, изјави дека тенките зглобови на Вилијамс може да укажуваат на мускулна атрофија, особено во подлактните мускули, кои се помалку активни во вселената.

Биомедицинскиот инженер Д-р Џон Џекиш додава дека Вилијамс веројатно изгубила не само тежина, туку и густина на коските:

„Без гравитација, не можете правилно да ја сварите храната, што само по себе доведува до губење на мускули и коски.“

Покрај тоа, недостатокот на движење на мускулите за време на основните активности како што се стоење и одење, исто така може да предизвика контракција на тетивите и лигаментите.

„Луѓето не сфаќаат дека гравитацијата е неопходна за мускулниот развој. Ако ја нема, мускулите немаат доволно отпор“ – објаснува доктор Винај Гупта, пулмолог и поранешен член на Военото воздухопловство.

Д-р Гупта исто така истакнува дека жените се посклони кон губење на густината на коските поради помали, полесни коски, како и намалување на хормоните како естрогенот по менопаузата.

Проблеми со варењето на храната

Очигледниот губење на тежина кај Вилијамс исто така укажува на проблеми со варењето на храната во микрогравитација.

„Храната не се вари исто во вселената. Кога вашиот стомак е во невообичаена позиција, не ја поместува храната низ дигестивниот систем толку ефикасно. Затоа, астронаутите јадат сè поретко и помалку“, додава Гупта.

Ова може да доведе до намалување на желудникот и неможност да се внесат доволно калории за одржување на телесната тежина.

„Иако се направени големи чекори во исхраната на астронаутите, таа не може целосно да го замени разновидниот режим на исхрана на Земјата“ – вели доктор Дејвид Шафер, естетски хирург.

Во ноември, неименуван службеник од НАСА, кој бил директно вклучен во мисијата, изјавил за „New York Post“ дека Вилијамс не можела да ја јаде висококалоричната храна што астронаутите мораат да ја консумираат на "ISS".

Д-р Џекиш проценува дека ќе ѝ бидат потребни околу три недели за нејзиниот дигестивен систем да се врати во нормала, а во тој период таа и Вилмор ќе мораат многу бавно да внесуваат храна.

На почетокот, најверојатно ќе консумираат животински производи како месо и путер, бидејќи тие се богати со калории, протеини и есенцијални масти.

Физички и психички предизвици

На објавените фотографии од НАСА, персоналот ја држи Вилијамс додека оди, што укажува на проблеми со рамнотежата.

„Мораат да ги држат, затоа што можат лесно да паднат. Тие ја изгубија способноста да ја одржуваат рамнотежата во гравитационото поле на Земјата“ – вели Џекиш.

Психијатарот Керол Либерман од Беверли Хилс исто така сугерира дека губењето на тежина кај Вилијамс можеби не е само физички проблем.

„Овие астронаути беа во вселената девет месеци, а требаше да бидат само 10 дена. Поголемиот дел од времето не можеа да бидат сигурни дали воопшто ќе бидат спасени, што беше неверојатно стресно.“

Либерман додава:

„Сунита Вилијамс беше многу храбра и рече дека ѝ е драго што добила дополнително време во вселената, но можноста за бавно умирање во вселенска капсула беше сценарио од ноќна мора што сигурно остави психолошки последици.“

Долго, но можно закрепнување

Покрај полека повторно воведување на храна, Вилијамс ќе мора постепено да започне со вежби, како што се повторно учење на одење и стоење, за да ја врати рамнотежата и да го намали ризикот од повреди.

Иако закрепнувањето ќе биде долго, д-р Џекиш верува дека двајцата астронаути ќе можат целосно да се вратат во нормала.

„Оштетувањата на нивните тела не се трајни, но тие мора да бидат многу внимателни со вежбањето и исхраната за да заздрават“ – заклучува Џекиш.