Скелетот, закопан во фетална положба, всушност бил составен од коски на најмалку пет лица кои живееле во период од 2.500 години, открија археолозите.

Археолозите биле изненадени кога утврдиле дека скелетот во Белгија е 2.500 години постар отколку што претходно мислеле. Но, при деталното разгледување, доживеале уште поголем шок: скелетот бил направен од коски на најмалку пет лица кои живееле во различни периоди во текот на три милениуми, пишува археологот Кристина Килгроув за „Live Science“, специјалист за древни човечки скелети.

– Мислам дека „поединецот“ првично бил составен во една целина. Околу него имаше и други коски, што сугерира дека луѓето можеби се враќале на гробницата – изјави Барбара Веселка, археолог од Слободниот универзитет во Брисел, за „Live Science“.

Скелетот веќе беше опишан од Dailygrail.com како „франкенштајн“.

Римски кремации и неолитски скелет

Ископувањето на гробишта во 1970-тите, во градот Померој во Белгија, близу границата со Франција, доведе до откривање на 76 погребувања и едно тело во фетална положба.

Артефактите и начинот на погребување сугерираат дека кремациите биле римски, датирани од 2-3 век. Иако погребувањето на скелет во фетална положба било невообичаено за римски гробишта, истражувачите пронашле коска-игла во близина на черепот и заклучиле дека гробот најверојатно потекнува од римскиот период.

Она што изненадува е дека радиојаглеродното датирање на скелетот укажува на три различни епохи од неолитскиот период (7000-3000 п.н.е.), што ги поттикна истражувачите да го истражат гробот и неговата единствена содржина.

Во една студија објавена на 23 октомври во списанието Antiquities, Веселка и меѓународен тим на истражувачи анализираа композитни погребувања користејќи скелетна анализа, радиојаглеродно датирање и античко секвенционирање на ДНК.

– Веројатно повеќе од пет лица придонеле кон „поединецот“, што го потврди и ДНК анализата – рече Веселка.

Зошто скелетот е направен од останки на повеќе лица?

Генетската анализа на черепот покажа дека станува збор за жена која живеела во римско време, околу 3-4 век од нашата ера. Ова отвори дополнителни прашања, како на пример: зошто черепот на Римјанка бил сместен во неолитско гробно место и зошто скелетот е направен од останки на повеќе лица?

Истражувачите претпоставуваат дека Римјаните случајно ја нарушиле неолитската гробница додека закопувале кремирани останки, па потоа додале коска-игла на черепот. Алтернативно, Римјаните можеби намерно го составиле скелетот од расфрлани коски од неолитот и римската ера.

– Без разлика дали склопувањето се случило во доцниот неолит или во римскиот период, присуството на „поединецот“ очигледно било намерно – велат истражувачите. Меѓутоа, мотивацијата за ваквиот чин е изгубена низ времето.

– Можеби заедницата била инспирирана од суеверија или почувствувала потреба да се поврзе со поединец кој живеел пред нив – додаваат тие.

Важноста на близината на реката за погребувањето

Џејн Холмстром, биоархеолог од колеџот Мекалестер во Минесота, која не била вклучена во студијата, за Live Science изјавила дека ова е „фасцинантно и сложено истражување“.

– Ова овозможува интересно согледување на присвојувањето на земјата преку погребувања во неолитот, каде што семејни кланови го барале своето право, а Римјаните дополнително го зајакнувале своето владеење над земјата во Галија – објаснува таа.

И покрај културните разлики, можно е и неолитските и римските заедници да го избрале местото поради близината до реката.

– Реките и водните тела биле значајни, и географски и духовно, низ вековите. Градот бил близу река, која можеби била моќно место – додава Веселка.