Иако интелигенцијата традиционално се поврзува со способностите за расудување, паметење и решавање на проблеми, Пушкин се фокусирал на нешто посуштинско и понекогаш поневидливо: способноста на паметниот човек да препознае со кого има работа уште на прв поглед.

Според Пушкин, првиот знак на интелигенција е не само што човек знае како да го решава проблемот, туку и какви луѓе го опкружуваат. Оваа идеја е основа за размислување за интелигенцијата која не е само резултат на академските постигнувања, туку и на социјалната чувствителност и способноста да се разбере околината. Пушкин, во своето дело, забележал дека паметните луѓе не се стремат кон претерани зборови, ниту ги расфрлаат своите идеи и мудрости насекаде. Тие имаат способност да го проценат значењето на ситуациите и луѓето околу себе без да се впуштаат во неосновани дискусии или да расфрлаат „бисери“ на оние кои не ги заслужуваат.

Интелигенцијата е многу повеќе од тестови

Интелигенцијата не се мери само преку традиционалните тестови. Познавањето на луѓе од различни култури и социјални кругови е клучно за вистинската проценка на интелигенцијата. Истражувањата покажуваат дека некои лица, како што се оние со аутизам, често имаат способности кои не се препознаваат преку стандардните тестови. Овие индивиди често демонстрираат уникатни когнитивни способности кои ги надминуваат општоприфатените стандарди за интелигенција, покажувајќи ја многуслојната и комплексна природа на човечките когнитивни способности.

Креативноста, емоционалната интелигенција, и флексибилноста во справувањето со секојдневните предизвици се исто така неопходни компоненти на интелигенцијата. Способноста да се адаптираме и справуваме со неизвесноста и стресот на животот е карактеристика која не секогаш се цени во стандардизирани услови, но е клучна за разбирање на вистинската интелигенција.

Паметниот човек има визија

Пушкин, во своето размислување, ја истакнал и другата важна карактеристика на паметната личност: постојаната ориентираност кон цели и задачи. Паметниот човек не поминува само низ денот; тој има јасна визија за тоа што сака да постигне и каков е неговиот став во животот. Овој човек не се води од мислењата на другите, туку формира свое лично становиште, што му овозможува да се движи по патот што самиот го избрал, без да биде подложен на надворешни влијанија.

На пример, паметниот човек нема да дозволи да биде воден од мислењата на другите за некоја личност. Тој самостојно ќе формира свое мислење, а тоа му овозможува да остане независен и цврст во своите убедувања. Не брза со заклучоците и секогаш размислува длабоко, не пропуштајќи ниту еден аспект од проблемот.

Пушкин ја нагласува важноста на интелигенцијата која не се изразува само во способностите за решавање на проблеми, туку и во социјалната мудрост и способноста да се препознаат вистинските вредности во луѓето и ситуациите. Според него, паметниот човек не го расфрла своето знаење и мудрост без разлика на околностите. Тој има способност да ја процени ситуацијата и луѓето околу себе, но и да остане фокусиран на своите цели и лични убедувања. Пушкиновиот поглед на интелигенцијата нè потсетува дека вистинската мудрост често е во простото и внимателното набљудување на светот околу нас.