Шоуменот и актер многу млад заминал од семејниот дом и со 16 години запишал Академија во Цетиње. Андрија веќе во студентските денови започнал да го гради своето име, признал и дека во еден период толку многу паралелно играл и во Белград и во Подгорица што буквално живеел во воз.

„Во средното музичко училиште видов дека има детски театар во кој сакав да влезам. Во Никшиќ во тој момент немаше претстави, имаше само неколкумина актери и немаше сцена. Немав гледано ниедна претстава и одеднаш се најдов себеси во глумата. Не знам како“, зборувал Милошевиќ гостувајќи во емисијата на Милан Калиниќ на К1.

Иако и денес му велат дека отсекогаш бил ист како сега, тој вели дека не се сеќава на ништо.

„Доаѓа Боро Стјепановиќ и зборува за тоа дека ќе се отвори Академија во Цетиње. Тој ја основаше Сараевската академија и во тој момент ништо друго не постоеше за мене освен да го запишам тоа. Не ни знаев што е тоа глума. Живеев со баба ми и вујко ми тогаш, дознав што ми е потребно, научив три текста во една ноќ. Одев до крај и тоа беше тоа. Мислев само дека доколку не ме примат, никогаш повеќе нема да се појавам на приемен“, зборувал Андрија.

Андрија своевремено важел за најталентираниот млад актер кој, пред сè се реализирал во исклучително тешки театарски улоги.

И покрај неговата огромна популарност, Андрија никогаш не бил препотентен, ниту било кого гледал од висина.

„Никогаш не сум почувствувал Човечка огорченост и гнев. Некои работи ме погодија, но целев кон тоа да го правам тоа што го сакам и ништо не можеше да ме спречи“, зборувал Андрија Милошевиќ.

Белград бил сон на многу млади актери, а живеењето и градењето кариера таму не му било нималку лесно на Андрија Милошевиќ. Тој постојано нагласувал дека веројатно никогаш не би преживеал без добрите луѓе и пријателите. „Језда ми правеше појадок, живев во воз“.

Тој истакнал дека многу колеги му помогнале да преживее во тој период.

„Језда ми правеше појадок бидејќи бев гладен. Горан Јефтиќ ми наоѓаше работи. Не скапував, но не живеев во некоја благосостојба. Не размислував тогаш, кога финансиски ми беше најтешко, не размислував за парите“, зборувал Милошевиќ.

Славата ја стекнал со улогата во „Мешан брак“, а како што истакнал, паралелно со снимањето сето време играл и во театар.

„Додека работев на телевизија, истовремено правев турнеи, играв претстави, играв скоро 30 претстави месечно. Овде ќе одиграв претстава, одам на воз во 22 h, а наутро пристигнувам во Подгорица. Таму играм претстава, на воз, се враќам овде … Живеев во воз една година“, се присетил прославениот актер.

Живеел од 10 евра

„Платата ми беше 210 евра, а станот го плаќав 200 евра. Не ме прашувајте како живеев со 10 евра. Така влегов во тоа. Кофа го одработив „Survivor“ се вратив во Белград и шетав низ Нов Белград, седнав во едно кафуле и ги гледав Никола Роквиќ, Гру и уште некој. Се расправаа околу нешто, па мене тука ми дојде идеја да направиме претстава за рокер, народњак и рапер“, се присетил Милошевиќ за претставата „Певај брате“.

Неговиот пријател од клупата, Марсениќ, зборувал дека Андрија живеел еден тежок живот и дека само тој знае низ што поминал.

„Тој во една емисија виде дека извесна жена останал без сопругот, дека децата пешачат по 15 км до училиште, тој ја повикал на телефон и веднаш им уплатил пари да купат нешто. Организаше претстави како би им помогне на луѓето од Обреновац, кога беа поплавите“, зборувал Марсениќ.

Како малолетник заработувал за да го издржува и помага семејството, тоа е интересно.

„Андрија преживуваше моменти на осаменост, голема одговорност кога ги загуби родителите. Ги победи предрасудите кои постоеја“, вели неговата пријателка од клупата Гордана Томиќ за ТВ „К1“.