Дезинтегративното нарушување во детството (CDD) е меѓу 5-те главни типови на аутистични нарушувања и понекогаш се нарекува деменција инфантили или дезинтегративна психоза.

Теодор Хелер, поранешен австриски педагог, бил првиот кој документирал што претставува дезинтегративно нарушување во детството, уште во 1908 година. Неговата опсервација била дека CDD е повеќекратен синдром кој влијае на многу сложени области при детскиот развој. Во 1994 година, Хелеровиот синдром бил рекласифициран како проблем под спектарот на аутизам.

Дезинтегративното нарушување во детството е ретко. Се јавува кај приближно 1 од 1.00.000 деца, но е 4 пати почесто кај момчињата отколку кај девојчињата.

Симптоми на дезинтегративно нарушување во детството

Иако спаѓаат во нарушувања на спектарот на аутизмот, симптомите на дезинтегративните нарушувања во детството може да се појават и развијат подоцна од другите аутистични нарушувања. Децата со дезинтегративно нарушување може нормално да се развијат до околу 2-годишна возраст, а потоа да покажат ненадејно и/или екстремно губење на претходно стекнатите вештини во најмалку две од следниве области:

-  Социјални вештини: Регресија во способноста за поврзување и интеракција со другите
-  Способности за играње: Губење на интересот за игра и имагинација
- Јазик: Сериозен пад на способноста да се води разговор, а понекогаш дури и да се зборува
- Моторички вештини: остар и драматичен пад/регресија на фината моторика и одењетo
- Контрола на дебелото црево и мочниот меур: регресија во учењето за нокшир, често губење на контролата на цревата и мочниот меур.

Губењето на овие вештини може да се случи наизменично со текот на времето, сепак, тие имаат тенденција да се случуваат брзо во период од 6 до 9 месеци. Со губењето на стекнатите вештини, CDD потоа почнува да наликува на многу различни форми на аутизам. За време на оваа преодна фаза на губење на стекнатите вештини, вашето дете може да стане агресивно или да има проблем да се префрли од една задача на друга.

Над 90% од децата со овој синдром ги губат своите вештини за независност, како што се:

- Самостојно хранење
- Учење нови зборови, откажување од претходно користените зборови
- Миење заби
- Користење на тоалетот.

Ако забележите дека вашето дете почнува да уназадува во некоја од горенаведените области, консултирајте се со лекар. Лекарот може да направи неколку тестови, како би се разгледале медицинските причини.

Важно е да се внимава на раните симптоми на дезинтегративно нарушување во детството со цел да се примени превентивна терапија што е можно побрзо.

Некои од вообичаените симптоми на CDD кои можат да помогнат во прогнозата се:

- Губење на моторни вештини
- Губење на контролата на мочниот меур
- Брзо опаѓање на социјалните вештини
-  Повеќе не ги прифаќаат јазичните вештини
- Намалување на комуникациските вештини
- Невообичаени гестови кои ги повторуваат – говор на телото, движења итн.
- Губење на вештини за играње
- Губење на контрола над движењата на цревата
- Намалување на вештините за самопомош
- Неодамнешни оштетувања на говорот
- Демонстрирање стереотипно однесување
- Напади

Третирање на дезинтегративно нарушување во детството

За жал, не постои лек за дезинтегративно нарушување во детството; се обезбедува третман и терапија за ублажување на симптомите. Бихевиоралната терапија може да биде осмислена така што ќе го минимизира губењето на говорот/комуникацијата, грижата за себе, социјалните вештини и да ја забави регресијата.