Никогаш лесно не им подлегнувала на неуспесите, туку се обидувала одново и одново, борејќи се за она кое го зацртала како цел, како сон. Таков е нејзиниот пат и до Аштанга јогата, техника која денес и е главна и омилена професионална преокупација. Бевме поканети во нејзиниот семеен дом во скопската населба Нерези, каде е опкружена со природата во која секојдневно шета или ги практикува јога техниките.
Лејла Рамковска е една од најпознатите инструктори по Аштанга јога кај нас, базирана во „Парк Резиденс“. Не многу зборлива, таа негува особено смирена енергија иако вели дека понекогаш нејзиниот темперамент знае да стигне и до „црвената“ линија... Но, спонтаноста што ја поседува ја оплеменува уште толку нејзината убавина... За „Точка“ таа го отвори нејзиниот дом... и срцето.
Моето тело, ум и дух имаа потреба од јога. Во изминативе 15 години имав неколку неуспешни обиди да практикувам јога, по кои носев заклучоци дека таа техника не е за мене. Веројатно во тие моменти не сум била доволно подготвена да истражувам повеќе.
Имав здравствени проблеми: вртоглавици и силни болки во вратот и грбот. По неколку физикални терапии и по совет на докторот почнав да ги практикувам основните јога пози/вежби и тоа преку апликации за мобилен телефон. Потоа почнав да истражувам за јогата на социјалните мрежи, особено на „Инстаграм“, каде барав содржини поврзани со оваа техника. За мене најголема инспирација да продолжам со јогата беше моментот кога видов што се може да направи човекот, особено кога неговото тело и ум се во баланс и со правилно дишење.
Ме мотивираше чувството по секоја пракса.
Претежно сама учев, без планови еден ден да се занимавам со тоа и професионално. Но, ете склопот на околности доведоа до тоа. Во тој период кај нас прв пат се одржа курс за учители по аштанга јога, по лиценца на “Yoga Alliance” во водство на Неда Коцаре. Ми требаа само две минути за да сфатам дека тоа е мојот професионален повик.
Дефинитивно и духовно и ментално и физички видливо ме промени на подобро. Најважна е одлуката за грижа на себеси одвнатре и однадвор. Во текот на денот, дали се тоа 5, 15 или 90 минути треба да си одвоиме време за себе и да бидеме целосно присутни со секоја своја клетка во тоа одредено време. Мене тоа ми е неопходно.
Веќе споменав дека два - три пати имав обиди да почнам да практикувам јога, незнаејќи дека тие типови на јога како хата, во тие одредени периоди од мојот живот, едноставно не биле за мене. Токму аштанга и power јогата заради мојот темперамент и енергија ми беа совршени за балансирање на јин и јанг енергија и за мир на умот.
Работев во „А1“ ТВ.
Имам сон се повеќе луѓе да се охрабрат и да почнат да практикуваат јога, без разлика кој друг спорт го спортуваат. Без разлика дали се почетници во било каков спорт. Сакам да станат свесни дека за секого има стил на јога кој ќе им одговара. Би сакала да го развијам ова што го работам сега и јогата да стигне до се повеќе луѓе. Сакам да комбинирам и со пилатес, потоа со совети за соодветна исхрана и сето тоа како пакет да го понудам. Но, рано е да зборувам за тоа подетално.
Мислам дека во основа сум иста, базата е иста, но исфрлив многу слоеви кои ни се наталожуваат со текот на годините и искуства... И посреќна сум сега. Но, се уште учам и ќе учам...
Позитивно секако. Имам ќерка и син за кои морам да бидам секогаш присутна и кои ја добиваат мојата љубов и внимание 24/7.
Синот Каан засега има интерес само за фудбал, ќерката Каја покажува интерес. Но, не ги принудувам, туку само им покажувам одредени пози кога имаат желба за тоа. Знам дека со текот на времето тоа ќе станува се почесто.
Во Нерези, во овој период од годината утрата ги користам за планинарење со сестра ми.
Имам исполнет ден. Ме радуваат и најмалите нешта. Работа, семејство, пријатели, допир со природата и време за себе...
Најважното нешто што сакам да научат Каан и Каја е чувството на благодарност за сето она што го имаат. Од тука потекнува среќата.
Секогаш бевме тука еден за друг. Ние секогаш бевме многу блиски. Одлучивме да останеме силни, здрави и прави. Се друго ќе си дојде.
Ме исполнуваат плановите што ги имам за иднината. Ме исполнува среќата на децата, дружењето со позитивни луѓе, плановите каде следно да се отпатува...
Во плакарот се почесто имам спортска облека, па затоа пред да излезам навечер се чудам што да облечам (се смее).
Не патувам толку често колку што имам желба и енергија! Сакам да го видам цел свет! Патувањето е нешто што најмногу ме возбудува.
Оваа фотосесија и интервју се реализирани во семејниот дом на Лејла Рамковска во скопската населба Нерези, каде живее опкружена со природа и ужива во прекрасниот поглед на Скопје
Нејзина голема желба отсекогаш била да се фотографира на балконот од прекрасната куќа која е во изградба, а во која треба да се всели во блиска иднина и од која се гледа целиот град
Пишува: Гордана Настевска Манасијеска
Фото: Марко Маркоски