Главниот јунак на оваа симпатична анегдота е едно дете кое, не знаејќи, со еден цртеж станало локална легенда – благодарение на една необична „свадба“.

Имено, на часот по ликовно образование, учителката им задала задача на учениците да нацртаат свадба: невеста, младоженец и гости. Децата веднаш ги зеле боичките, листовите се исполниле со шарени фустани, музичари, цвеќиња и балони. Освен кај едно дете.

Тоа внимателно го зело својот молив и на листот нацртало – обична куќа. Ниту гости, ниту невеста, ниту музика. Само едноставна куќа.

Учителката му пришла, по малку збунета, и го прашала: „А каде се невестата и младоженецот?“.

Детето мирно, без трунка збунетост, одговорило: „Па, учителке, сите се внатре – ја даруваат невестата“.

Куќата станала симбол на генијалност

Зачудена од одговорот, учителката се насмеала и сфатила – детето покажало неверојатна мудрост. Иако не умеело да нацрта луѓе, нашло начин како да ја исполни задачата, а притоа да остане доследно на себеси. Неговиот одговор не бил само духовит, туку и длабоко промислен – бидејќи свадбите, на крајот на краиштата, не се само она што се гледа однадвор.

Оваа приказна со години се прераскажува меѓу родителите во тој крај, како пример за тоа колку детската имагинација и искреност можат да инспирираат и да подучат – дури и возрасни. Во време кога често се заборава дека искреноста и досетливоста се подеднакво важни како и знаењето, ова дете со својот цртеж и зборови оставило трага.