Што велат експертите за однесувањето на мачките?

Кога мачка постојано го гризе својот сопственик, многумина тоа го толкуваат како свесна манифестација на агресија. Сепак, експертите сметаат дека ваквото однесување може да има различни причини и не мора да значи ниту бес, ниту недостаток на наклонетост.

Зошто мачката гризе?

Според ветеринарите и етолозите, гризењето е еден од главните облици на комуникација кај мачките. Го користат за да изразат непријатност, желба за игра, страв или дури и физичка болка. Разбирањето на контекстот и претходните сигнали е клучно за правилна реакција и избегнување на конфликти.

Најчести причини зошто домашна мачка постојано го гризе својот сопственик

• Заситеност – Некои мачки поднесуваат галење само кратко време. Доколку трае подолго од она што им одговара, реагираат со гризење за да постават граница. Ова однесување е познато како преголема стимулација или агресија од досада.

• Игра и ловечки инстинкт – Мачките го задржуваат својот ловечки нагон. Кога нежно ќе ве гризнат, а потоа заземат разиграна поза, тоа најчесто е покана за игра, а не знак на агресија.

• Стрес или страв – Промени во домот, гласни звуци или присуство на нови луѓе и животни можат да предизвикаат вознемиреност. Кога се чувствуваат загрозено, мачките често користат гризење како одбранбена реакција.

• Физичка болка – Доколку животното чувствува болка во одреден дел од телото, може да гризне кога сопственикот ќе го допре, дури и без лоша намера.

• Привлекување внимание – Понекогаш мачката гризе бидејќи сфатила дека на тој начин веднаш го добива вниманието на сопственикот.

Важноста од консултација со стручно лице

Експертите советуваат внимателно набљудување на телесните сигнали што му претходат на гризењето – мавтање со опашката, проширени зеници, повлекување на ушите наназад или вкочанетост на телото. Исто така, се препорачува животното да не се казнува, бидејќи тоа само ја зголемува недовербата и напнатоста.

Разбирањето на мотивите зад ваквото однесување и почитувањето на границите на мачката помагаат во зајакнување на односот и спречување на непријатни ситуации. Во случај на сомнеж или ненадејни промени во однесувањето, секогаш е препорачливо да се консултира ветеринар или специјализиран етолог.