Улиците на Пјонгјанг и денес се исполнети со стари советски и европски возила, увезени луксузни автомобили и домашни имитации.
Меѓу нив сè уште може да се видат лимузини "Volvo 144" од 1973 година, кои се дел од флотата од 1.000 автомобили испратени од Шведска во Северна Кореја во средината на седумдесеттите години од минатиот век.
Во тоа време, Северна Кореја финансиски зависеше од СССР. Континуираната помош од побогатиот социјалистички брат и растечката економија ги убедиле неколку шведски извозници да инвестираат во Северна Кореја.
Во 1974 година, шведската влада се согласи да испрати тешка механизација во вредност од над 70 милиони долари, како и 1.000 примероци од моделот "Volvo 144", кои требаше да служат како такси возила.
Како што економските врски меѓу двете земји се зајакнувале, Шведска во 1975 година стана првата западна држава што отвори амбасада во Пјонгјанг.
Меѓутоа, набргу потоа, севернокорејската економија почна да слабее. Иако Шведска продолжи да одржува дипломатски односи со оваа земја – што особено им користеше на затворените американски граѓани – автомобилите никогаш не беа платени.
До денес, долгот со камати за испорачаните автомобили пораснал на повеќе од 325 милиони долари.
Преживеаните примероци од моделот 144 сè уште се користат како такси возила, додека производителот сè уште го бара својот долг.
