Оваа изјава на Кремљ, која вклучува понуда за соработка со САД во експлоатацијата на стратешки минерали, дефинитивно привлекува внимание и отвора многу контроверзии.
Идејата на рускиот претседател Владимир Путин да ги покани Американците да инвестираат во рускиот сектор на стратешки минерали, а дури и да се фокусира на оние на териториите на Украина кои се под руска окупација, создава големи политички и дипломатски потешкотии.
Во светот на геополитиката, ваквата понуда не е само економски предлог, туку и израз на стратегиски интереси. Русија, која има големи резерви на ретки минерали, може да ја види оваа можност како начин за зголемување на економската и политичката моќ преку привлекување на странски инвеститори, особено САД, кои се зависни од овие ресурси за новите технологии и воената индустрија. Минералите како литиум, кобалт и други ретки земјени метали се основа за електрични батерии и модерни воени системи, што ги прави клучни за глобалната економија.
Меѓутоа, од друга страна, понудата на Кремљ има сериозни импликации во контекст на воениот конфликт во Украина. Претставниците на Украина и Западот ќе го сфатат овој потег како обид за легитимизација на окупацијата на украинските територии и како потенцијален обид за искористување на природните ресурси на Украина без дозвола. Ова ќе предизвика големи реакции, бидејќи Украинците веќе го отфрлија сличниот предлог од американскиот претседател Доналд Трамп во минатото, при што Зеленски изјави дека Украина не е на продажба.
Од политички аспект, Кремљ сугерира дека за оваа соработка е потребно време за обнова на довербата помеѓу Русија и САД. Портпаролот на Кремљ, Дмитриј Песков, истакна дека Русија е отворена за соработка, но нагласи дека за ова да се случи, двете страни треба да преземат малечни чекори кои ќе помогнат за повторно воспоставување на довербата. Овој аспект го поставува прашањето за можните дипломатски напори кои треба да се вложат за да се олесни соработката, но и да се избегнат тензии и конфликти кои би можеле да произлезат од ваквата понуда.
Дополнително, самиот факт дека Русија предлага оваа соработка во време кога има континуирани преговори помеѓу Киев и Вашингтон за можноста американските компании да добијат пристап до минералите во Украина, го прави целокупниот контекст уште посложен. Американскиот притисок врз Украина да потпише договор за овие минерали веќе беше забележан, и иако Зеленски ја отфрли првата верзија на договорот, сепак се разгледува втората верзија. Тоа ја комплицира ситуацијата, бидејќи таквата договореност може да се гледа како директно вмешување во територијалната интегритетност на Украина, што дополнително ја нарушува довербата во САД и Западот.
Конечно, иако Руската Федерација има големи ресурси и стратегиски интереси во оваа област, ќе биде многу тешко да се изгради долгорочна и продуктивна соработка со САД, особено кога ќе се земат предвид тековните политички, воени и економски услови. Секој договор во оваа сфера ќе биде подложен на стотици правни, политички и етички прашања, кои сигурно ќе влијаат на односите меѓу овие две глобални сили.
