Како што се претпоставува (иако не е потврдено од израелската влада), Израел беше навистина одговорен за убиството на лидерот на Хамас Исмаил Ханије во Техеран минатата недела.

Сепак, еврејската хроника тврди дека открила дека експлозивната направа била поставена од двајца Иранци, регрутирани од Мосад, кои припаѓале на безбедносната единица Ансар ал-Махди на Корпусот на Исламската револуционерна гарда - истите луѓе кои биле задолжени за обезбедување зградата и нејзините гости.

Иранците и самите го сфатиле тоа по атентатот, кога на снимката од безбедносните камери тој ден се виделе чуварите како незабележително се движат низ ходникот кон просторијата во која планирал да престојува Ханије, а на која се гледаат како ја отвораат вратата со клуч и влегуваат собата.

Три минути подоцна, чуварите (на кои им беше понудена шестцифрена сума пари, како и итно преселување во северноевропска земја) беа снимени како мирно ја напуштаат просторијата, како одат по скалите кон главниот влез на зградата, излегувајќи и потоа влегувајќи во црн автомобил. Чуварот на влезот на паркингот ги препознал и без прашања ја отворил капијата. Еден час подоцна, Мосад ги прошверцува од Иран.

Извештаите сугерираат дека уредот бил ставен во собата на Ханије неколку недели или месеци пред експлозијата.

Тоа не е точно, тврди Еврејската хроника.

Безбедносните камери покажуваат дека бомбата била поставена на денот на експлозијата, во 16 часот и 23 минути - околу девет часа пред да биде активирана кога Ханије влегол во просторијата. Експлозијата, која била активирана од далечина, се случила по полноќ, точно во 01:37 часот по локално време.

За да избегне можно откривање, Мосад постави рамен експлозив од тула, широк 7,5 сантиметри и долг 15 сантиметри, прикачен на дното на креветот. За да се минимизира штетата на невините цивили, користена е бомба позната по својата прецизност, која имала целен ефект само во собата на Ханије. Како резултат на тоа, само една специфична површина на зградата беше оштетена.

Како сето тоа започна

Убиството на Ханије, кое беше одлучено по 7 октомври, бараше сложена серија договори во рамките на мрежата на шпиони на Мосад расфрлани низ Техеран, вклучително и локални ирански соработници кои беа активни во Иран долго пред војната во Газа. Во изминатите 20 години, Израел собира информации за напорите на Иран да развие нуклеарно оружје. Овие податоци, заедно со регрутирањето на двајца членови на ИРГЦ, овозможија успех на операцијата, наведува порталот.

По одлуката за атентат на Ханије, Мосад почна да бара погоден момент за напад. Тој момент дојде кога Ханије беше поканет во Техеран на инаугурацијата на новиот ирански претседател. Мосад, со помош на разузнавачката единица 8200 (единица на израелските одбранбени сили одговорна за тајни операции), пресретнала телефонски разговори меѓу организаторите на инаугурацијата и поканетите гости. Кога Ханије го потврди неговото пристигнување, Мосад почна да спроведува план: елиминирање на Ханије во гостинската куќа каде што вообичаено престојуваше за време на неговите посети на Техеран.

Подготовка на теренот

Мосад потоа испрати свои агенти редовно да патролираат во областа за да обезбедат логистичка поддршка за операцијата, да ја мапираат секоја улица и премин, да ги идентификуваат потенцијалните патишта за бегство и да ги проверат безбедносните мерки на зградата. Но, агентите се соочиле со тешкотии кога пристигнале во областа. Куќата за гости се наоѓала на рид, опкружена со шума од високи дрвја, што го отежнувало јасно да се види зградата. Но, тогаш на сцена стапија израелската импровизација и креативност. Петмината агенти облекоа зелена облека и едноставно се качија на дрвјата најблиску до зградата, камуфлирајќи се со зелената боја на дрвјата. Сега нивната визија беше јасна.

Нивната задача била да се пријават штом Ханије ќе стигне во зградата, имајќи ја предвид бојата на неговиот автомобил и бројот на регистарски таблички. Немајќи извор во зградата за да им каже кога Ханије влегол во неговата соба, друг тим на Мосад, исто така облечен во зелено, се качувал на дрвјата и ја гледал зградата од аголот каде што прозорецот на собата на Ханије гледал кон нив. Нивната улога била да го известат операторот на бомбата штом ќе се изгасне светлото во собата на Ханије.

Извршување

Во 1.20 часот во гостинската куќа пристигнаа сите поканети гости. Ханије влегол во неговата соба откако размениле прегратки и ракувања, а неговиот телохранител стоел пред вратата да го чува. 10-тина минути подоцна светлото се изгаси и пастирска тишина завладеа околу гостинската куќа.

Во тој момент ракувачот со бомба активирал експлозија која ја потресе целата структура. Ханије веднаш починал. Неговиот телохранител Васим Абу Шабан бил тешко повреден и подоцна починал од обилно крварење. (Кога Мосад го провери неговиот идентитет пред операцијата, сфатија дека телохранителот исто така бил баран терорист - висок член на военото крило на Хамас и еден од групата терористи кои ископале тунел и се инфилтрирале во Израел во 2014 година, убивајќи пет војници на ИД).

Моментот кога Иранците сфатија што се случило

По атентатот, иранските безбедносни власти упаднаа во комплексот на куќи, при што беа уапсени 28 високи воени функционери и персонал од штабот. Запленети се сите нивни електронски уреди за да се претресат нивните комуникации. Иранските агенти ја прегледале целата зграда до најситен детал и ги анализирале безбедносните камери кадар по кадар. Кога откриле дека биле вмешани членови на ИРГЦ, не биле бесни. Следниот ден, кога се заканија дека ќе му нанесат жестока казна на Израел, тоа беше исто толку за понижување колку и за смртта на висок функционер на Хамас на кој беа домаќини.

Мосад имаше неколку можности да го елиминира Ханије во Катар. Но, Израел се воздржа бидејќи Катар служеше како клучен преговарач меѓу Хамас и Израел во врска со заложничката криза. Извршувањето на атентатот на територијата на Катар може да го засрами Катар и да го загрози секој иден мировен договор меѓу Израел и Катар што се разгледуваше пред војната во Газа.

(Автор на текстот е Елон Пери, поранешен командант на елитната бригада Голани на израелските одбранбени сили, во која служел 28 години. 25 години бил новинар, известувајќи за војни и терористички напади. Од 2010 г. држи предавања во Велика Британија и САД за 100-годишниот терор на Блискиот Исток, со посебен осврт на израелско-палестинскиот конфликт. Тој живее во Лондон.)