На германските потрошувачи им олесна гледајќи како се движат цените на храната, струјата и бензинот: тие веќе не растат, понекогаш дури и паѓаат. Многумина се прашуваат дали ова може да значи дека инфлацијата е при крај, пренесуваат медиумите во регионот.
Досега со месеци едно пакување од 400 грама од поскапиот ирски путер чинеше 4,99 евра, но неколку недели неговата цена е 4,29. Поевтиниот германски путер во некои продавници сега чини само 1,59 евра за 250 грама. Слична е ситуацијата и со сирењето и тестенините.
Како што пренесува „Зидојче Цајтунг“, повикувајќи се на податоци од порталот „VerivoX“, дури 91 снабдувач на електрична енергија и 80 од оние кои продаваат гас на крајните потрошувачи ги намалиле своите тарифи. Во мај, јуни и јули струјата во просек ќе поевтини за 14 отсто, а гасот за околу 23 отсто.
„Веројатно го достигнавме врвот на инфлацијата“, вели Керстин Бернот од Германскиот институт за економски истражувања (DIW). Сепак, таа не очекува дека сега цените ќе почнат да паѓаат насекаде: „Мораме да се навикнеме на сегашните цени“, додаде Бернот и рече дека цените веројатно повторно ќе паднат на долг рок.
Каи Худец, генерален директор на Институтот за трговски истражувања во Келн (ИФХ), не е толку оптимист. Тој ги наведува причините за тезата дека приказната со поскапувања се уште не е завршена.
„Нагло зголемените трошоци за енергија, логистика и суровини предизвикаа верижна реакција. Сите компании долж синџирот на снабдување имаа и сè уште мора да се борат со зголемените трошоци. Притоа, многу дополнителни трошоци веќе се префрлени на потрошувачите, поради што стапките на инфлација во моментов се пониски и можни се намалувања на цените, барем селективно“, изјави тој за Дојче веле.
Затоа, заклучува Худец, „крајот на инфлацијата“ сè уште не може да се прогласи.
„Цените на неколку категории производи продолжуваат да растат наместо да паѓаат“, додаде тој.
Една од причините за ниското ниво на цените на храната во Германија во споредба со другите земји во светот е пазарната моќ на синџирите на дисконти, поточно четирите најголеми компании: Rewe, Edeka, Aldi и Lidl. Тие го делат најголемиот удел на пазарот, и се во жестока конкуренција меѓу себе. Тие ја користат својата квази-монополска моќ за да ги принудат добавувачите да понудат пониски цени.
Во текот на изминатата година, тие дури го зголемија својот удел на пазарот, вели извршниот директор на германски Lidl, Кристијан Хартнагел. Зголемените цени принудија повеќе клиенти да се свртат кон поевтини даватели на попусти, а со тоа и нивната продажба се зголеми.
Сепак, враќањето на вообичаеното, прилично ниско ниво на цените на храната во Германија ќе трае долго, сметаат експертите.
