Ако ги затвориме очите, веднаш ќе го почувствуваме мирисот: супа што врие, леб што се крши, гласови што се преплетуваат. И една топлина во градите, онаа што не доаѓа од шпоретот, туку од луѓето кои сме ги сакале тогаш… и ги сакаме уште повеќе денес.

Психолозите велат дека овие моменти не се само спомени. Тие се архитектура на детскиот мозок, емоционален темел што трае целиот живот.

Но всушност, ние тоа го знаевме многу пред науката да го докаже. За секој од нас семејниот оброк бил како прибежиште, местото каде се враќаме по својот компас, години подоцна кога се губи низ лудилото на светот на возрасните. Кога детето доаѓа на маса, тоа не доаѓа само да јаде. Доаѓа да слушне, да види, да биде дел од нешто сигурно и постојано.“И ако размислиме, тоа е најголемата магија на оброкот: не храната, туку чувството дека некој сака да ти биде блиску.

Науката само го потврди она што бабите одамна го знаеја

Истражувањата покажуваат дека редовните заеднички оброци како семејство позитивно влијаат врз самодовербата, академските достигнувања и целокупната благосостојба на децата и адолесцентите. Важно е да се напомене дека развојот на мозокот кај младите на возраст од 9 до 17 години е во исклучително чувствителна фаза. Самовреднувањето и идентитетот се оформуваат во овој период, поради што заедничкото седење како семејство неколку пати неделно може да биде корисно и значајно за зајакнување на емоционалното здравје на вашето дете, особено ако воведете правило „без телефони“, пренесува Psychology Today.

Зошто топлата супа има психолошка моќ?

Терапевтите го нарекуваат ова „warm context effect“ мозокот асоцира топлина во телото со топлина во односите. Затоа MAGGI бистрата супа или крем супа не е само храна. Тоа е порака: „Те гледам. Ти давам нешто што ќе те загрее. Тука сум.“

Топлиот оброк го смирува нервниот систем. Децата стануваат пофокусирани, чувствуваат сигурност и се отвараат за разговор. И токму затоа супата е совршен почеток на секој семеен ритуал. Секој оброк е мала психотерапија, залак по залак.

Кога семејната маса станува лек за душата

Психолозите ја нарекуваат ова mindful togetherness или свесна близина. Тоа не е кога сите јадеме „нешто брзо“. Тоа е кога:

• некој прашува „Како ти помина денот?“

• детето учи да слуша и да зборува

• тишината не е непријатна

• супата е повод, не цел

• дланките случајно се допираат додека се подава солилникот

• погледите се сретнуваат

• домот станува мир

Тоа се тие невидливи моменти кои градат самодоверба.

Во свет што брза, супата нè забавува

Не затоа што е едноставна, туку затоа што е ритуал.

И тука MAGGI има своја тивка, ненаметлива улога. Едноставни супи, бујони и зачини кои ни овозможуваат за 10 минути да создадеме момент што вреди повеќе од денарите и времето што сме го дале. Тоа не е „брз оброк“. Тоа е брз пат до заедништво.

На крајот, храната не е тоа што останува. Остануваат зборовите. И топлината. И луѓето. Децата ќе заборават што сте готвеле во вторник. Ќе заборават дали било совршено зачинето. Ќе заборават супи, манџи, вкусови…Но ќе паметат нешто многу поважно: Кој им го подаде лебот. Кој седеше покрај нив. Кој ги праша „Како си?“ Кој ги слушал. Кој ги сакал. И во секоја таа сцена, во секој миг што се памети, има една чинија топла супа.

И дом.

Комерцијален текст