Сместен на неколку илјади светлосни години оддалеченост од нас, објектот наречен CHIME J1634+44 е редок пример за космичка светлина која го зајакнува и слабее во необјасниво долги временски интервали.

Во нашата галаксија до денес се откриени само десетина вакви објекти, познати како долгопериодични на транзиенти (ЛПТ), но CHIME J1634+44 е приказна сама по себе, пишува „Сајенс алерт“ (Science Alert).

Што и да е, овој објект емитира најполаризирана светлина досега снимена кај еден ЛПТ, што упатува на тоа дека се наоѓа во исклучително сложена средина.

Покрај тоа, се чини дека интервалот помеѓу неговите блескави радиобранови трепкања се скратува, а не се продолжува. Ова значи дека неговата ротација, наместо да забавува како што е вообичаено за вселенските објекти, всушност се забрзува. А тука се и перидоите на пулсирањата – и тоа два различни.

„CHIME J1634+44 можеме да го наречеме еднорог, дури и меѓу другите ЛПТ“, изјавил астрономот од Фенгкуи, Адам Донг, од опсерваторијата Грин Бенк, водечки автор на еден од двата научни труда за овој мистериозен објект.

„Блесоците се повторуваат на секои 14 минути (841 секунда), но постои и јасен секундарен период од 70 минути (4206 секунди), што е точно пет пати подолго. Сметаме дека и двата се реални и дека ова е веројатно состав во кој нешто кружи околу неутронската ѕвезда.“

Интересно е што два научни тима го откриле објектот независно еден од друг, користејќи различни податоци, но двата дошле до исти заклучоци за забрзувањето, двојните периоди и необичната поларизација.

Неутронска ѕвезда или бело џуџе?

Сите досегашни докази за ЛПТ укажуваат дека станува збор за компактни објекти – бели џуџиња или неутронски ѕвезди. Ова се остатоци од ѕвезди кои на крајот од својот живот ги отфрлиле своите надворешни слоеви, по што нивните јадра се урнале под сопствената гравитација.

Додека белите џуџиња со маса до 1,4 пати поголема од онаа на Сонцето се збиени во топката со големина на Земјата, неутронските ѕвезди можат да имаат и до 2,3 пати поголема маса од Сонцето со дијаметар од само 20-тина километри. Поради нивната висока густина, неутронските ѕвезди можат да влијаат на бизарни начини на просторот околу нив, особено ако имаат ѕвезда-придружник.

Двата научни тима се согласуваат дека токму ова се случува со објектот CHIME J1634+44. Ако еден објект активно „цица“ материјал од друг во блиската орбита, таложењетп на масата може да предизвика забрзување на ротацијата. Сепак, останува нејасно дали станува збор за неутронска ѕвезда или за бело џуџе.

Тимот на Донг верува дека станува збор за неутронска ѕвезда, веројатно пулсар, додека друг тим предводен од Сејн Блут верува дека станува збор за бело џуџе. На локацијата на објектот, нивниот тим пронашол слаб ултравиолетов извор што одговара на бело џуџе.

Нова космичка загатка

Ако се потврди дека станува збор за бело џуџе, CHIME J1634+44 би можел да биде исклучително редок тип на објект познат како пулсар бело џуџе. Сепак, за да се утврди тоа, ќе бидат потребни дополнителни набљудувања за да се утврди ова. Научниците се особено заинтересирани за сигналот за поларизација, кој е совршено кружен, што никогаш порано не е видено со ЛПТ. Ова би можело да значи дека радиопулсовите од овој објект се создаваат на досега непознат начин.

„Откривањето на CHIME J1634+44 ги предизвикува постојните модели на неутронски ѕвезди и бели џуџиња“, заклучува Донг.