Сепак, новото истражување на повеќе од еден милион луѓе, објавена во списанието „Анали на интерната медицина“ (Annals of Internal Medicine), покажало дека нема никаква врска помеѓу алуминиумот во вакцините и зголемениот ризик од 50 хронични состојби.

Главниот автор на студијата, професорот Андерс Хвид, рекол дека како родител ги разбира загриженостите за безбедноста на вакцините.

„Нашата студија одговара на многу од тие загрижености и дава јасни и силни докази за безбедноста на детските вакцини. На родителите им се потребни вакви податоци за да можат да донесат најдобри одлуки за здравјето на своите деца“, рекол Хвид, кој раководи со одделот за епидемиолошки истражувања во данскиот Институтот Статенс серум, кој е дел од данското Министерство за здравство во Данска.

Што покажала студијата?

Хвид и неговиот тим го користеле данскиот национален регистар за да истражат постоење на каква било врска помеѓу изложеноста на алуминиум од вакцините и 50 хронични состојби – од 36 автоимуни болести и девет алергиски/состојби со астма, до пет невролошки нарушувања, вклучувајќи аутизам и АДХД.

Студијата опфатила повеќе од 1,2 милиони луѓе родени во Данска помеѓу 1997 и 2018 година, кои биле следени до крајот на 2020 година. Благодарение на прецизните здравствени евиденции во Данска, истражувачите можеле да ги споредат децата кои примиле повеќе алуминиум преку вакцини до двегодишна возраст со оние кои примиле помалку. Невакцинираните деца не биле вклучени во анализата.

Се покажало дека ниту една од 50-те проучувани состојби не е поврзана со количината на алуминиум во вакцините за деца.

Професорот по имунологија и микробиологија на Универзитетот во Колорадо, Рос Кедл, кој не бил вклучен во студијата, рекол дека студиите за јавно здравје во Скандинавија се познати по својот исклучителен квалитет.

„Ова е делумно затоа што долго време имале унифициран и централизиран здравствен систем. Секој граѓанин се следи раѓање до смрт, што овозможува да се види врската помеѓу настаните во минатото и нивните последици во иднина“, објаснува Кедл, пренесува „Ен-би-си њуз“.

Причина за ново истражување

Поводот за данската студија беше претходна, критикувана студија финансирана од американскиот Центар за контрола и превенција на болести (ЦДЦ) во 2022 година. Таа студија сугерираше дека алуминиумот во вакцините за деца го зголемува ризикот од астма, но не го оддели алуминиумот од вакцините од оној од другите извори. Исто така, многу експерти ја истакнаа нелогичноста во неа, на пример, дека според нивната анализа на една група испитаници, поголемите количини на алуминиум не го зголемиле ризикот од астма, но во заклучокот го навеле спротивното.

„Ако сакате да ги споредите децата кои примиле повеќе вакцини што содржат алуминиум со оние кои примиле помалку, мора да ги исклучите сите други можни извори на алуминиум“, рекол д-р Пол Офит, директор на Центарот за едукација за вакцини во Детската болница во Филаделфија.

Офит истакнува дека претходно споменатата студија на ЦДЦ не можела да ги елиминира сите други извори. Алуминиумот, вели тој, е трет најзастапен метал на Земјата и ние сме изложени на него секој ден – преку мајчиното млеко, воздухот и водата.

„Алуминиумот е дел од нашата исхрана уште од памтивек, а тоа е она што луѓето често не го сфаќаат“, вели Мајкл Остерхолм, директор на Центарот за истражување на заразни болести на Универзитетот во Минесота.

Остерхолм нагласил дека новата студија добива на тежина бидејќи се вклопува во пошироката слика што ја даваат десетици слични истражувања.

„Една студија не е доволна за да се потврди или побие безбедноста на вакцините. Важно е да се набљудуваат акумулираните податоци од многу студии кои постојано покажуваат дека вакцините се безбедни“, вели тој.

Зошто алуминиумот се става во вакцините воопшто?

Вакцините содржат различни состојки, секоја со своја улога. Алуминиумот, кој се додава во форма на алуминиумски соли, служи како помошно средство или адјуванс, со тоа што го зајакнува имунолошкиот одговор со „предупредување“ на организмот дека треба да создаде антитела на антигенот (вирусот или бактеријата против кои се дава вакцината).

„Не можете само да инјектирате антиген и да очекувате имунолошки одговор – ви треба некаков вид на активирање. Адјувансот е токму тој тригер. Без него, наместо одговор, добивате толеранција – што е спротивно на она што вакцината треба да го постигне“, вели Остерхолм.

Во САД, алуминиумските соли се користат во вакцините против дифтерија, тетанус и голема кашлица (ДТаП), како и во вакцините против пневмонија, ХПВ и хепатитис Б.

„Алуминиумот во вакцините не е исто што и металниот алуминиум – во прашање се мошне мали количини на алуминиумски соли. Важно е родителите да разберат дека во вакцините не се вбризгува метал“, нагласува Хвид.

Поголемиот дел од алуминиумот од вакцините се излачува од телото преку бубрезите во рок од две недели, иако мали количини може да останат во организмот и подолго време.

„Вакцините што содржат алуминиум се основа на нашата програма за имунизација на децата. Во моментов немаме соодветни замени. Затоа е исклучително важно политиката и науката да останат одвоени по оваа тема – бидејќи, ако не го сториме тоа, децата најмногу страдаат, не само во САД, туку и низ целиот свет“, заклучува данскиот експерт, пишува „еКлиника“.