Пред околу 66 милиони години, огромен астероид со дијаметар помеѓу 10 и 15 километри удрил во областа што денес е Мексиканскиот Залив, оставајќи го зад себе кратерот Чиксулуб, огромна структура со дијаметар од 150 километри.
Тој катаклизмичен настан предизвикал истребување на сите диносауруси (освен оние слични на птици) и збришал голем дел од морскиот свет, но новите истражувања сугерираат дека тој, исто така, отворил врата за единствена форма на живот.
Според студија објавена во списанието „Nature Communications“, меѓународен тим научници открил дека ударот создал хидротермален систем во самиот кратер, потенцијално одржувајќи посебен морски екосистем над него најмалку 700.000 години.
„По ударот на астероидот, Мексиканскиот Залив покажува процес на еколошко закрепнување што е значително различен од оној на глобалните океани“, рече Хонами Сато, главен автор на студијата и геолог од Универзитетот Кјушу, во соопштение од Универзитетот во Тексас.
Хидротермалната активност се јавува кога морската вода продира во дното, се загрева длабоко во Земјата, раствора минерали и елементи од океанската кора и се враќа во океанот. Во студените длабочини на океанот, оваа течност брзо се лади, а растворените соединенија се таложат на морското дно. Микроорганизмите ги користат овие хемиски супстанции како извор на енергија, со што започнуваат нов синџир на исхрана во длабокото море.
