За жителите на Ксинхуи тоа е мирис на злато. Имено, зборот за мандарина на кантонски – локалниот дијалект, се изговара исто како „злато“. Исто како и благородните метали, некои од овие лушпи можат да достигнат неверојатно висока цена – под услов да се набрани токму во Ксинхуи, каде што составот на почвата и водата ја прават оваа област идеална за одгледување мандарини. Се смета дека лушпите од мандарини од тој регион се ризница на микронутриенти.

Овие специјални лушпи секоја есен и зима се сушат на сонце – најмалку три години по ред. Постојат неколку видови на лушпи, а некои од нив се: зелени лушпи од мандарини набрани пред созревањето, потоа светлите или црвените лушпи набрани во ноември, големите црвени лушпи кои се целосно зрели околу декември и лушпите од мандарини набрани по зима, кога мандарините содржат повеќе шеќер.

Забранетиот град

Ченпи наводно бил користен во јадења наменети за царевите и цариците во Забранетиот град, поранешната царска палата на кинеската династија Минг (1368 – 1644) и Кинг (1644 – 1911). Денес, оваа состојка главно претставува додаток на јужната кинеска кујна за подобар вкус, но се користи и како лек. Со текот на времето слатките и пијалаците направени од суви лушпи од мандарина станаа сеприсутни.

Во зависност од видот, ченпи се користи во традиционалната кинеска медицина за здравје на слезината, дигестивниот систем и респираторниот систем. Сувите лушпи се богати со антиоксиданти и флавоноиди и помагаат во регулирањето на крвниот притисок.

Исто како и врвното вино, колку е постаро ченпито, толку повеќе се цени.

Пред две години, килограм исушени лушпи од мандарини од 1968 година се продадоа за 9.320 евра на аукција во Хонгконг, а вредноста на индустријата на ченпи минатата година беше проценета на 2,94 милијарди евра. Во моментов, 500 грама ченпи (лушпи од мандарини) стари 50 години чинат неверојатни 8.875 евра.