Новинар на Би-Би-Си влегува во подрумот на сириските разузнавачки служби.
Ферас Килани, новинар на Би-Би-Си на арапски јазик, се нашол во подземните, тајни простории на поранешниот режим, каде се вршеле мачења и затворања, кои претставувале постојан страв за многу Сиријци.
Се тврди дека ова е свет до кој многу малку странци имале пристап.
Во подрумот на седиштето на сириската Државна безбедност се наоѓаат застрашувачките простории на тајната разузнавачка мрежа, која со децении го одржувала бруталниот режим на власт.
Редови тесни ќелии со дебели железни врати сведочат за затворениците што се чувале таму.
Ѕирнувајќи во една од нив, може да се забележи дека е долга и широка само два метра, додека валканите ѕидови се покриени со темни дамки.
Единствената светлина што стигнува до овие простории влегува низ мали решетки, поставени високо на ѕидовите, кои пропуштаат бледи сончеви зраци.
Затворениците биле чувани во овие ќелии со месеци, претрпувајќи испрашувања и мачења.
Овие простории се наоѓаат веднаш под нивото на улицата во прометната област Кафр Соуса во центарот на Дамаск, каде се наоѓала разузнавачката служба.
Илјадници Сиријци секојдневно минувале таму, извршувајќи обични дневни задачи, на само неколку метри од местата каде што нивните сонародници биле затворани и мачени.
Во ходниците, подот е покриен со искинати парчиња фотографии на соборениот претседател Башар ал-Асад, заедно со купишта досиеја кои разузнавачките служби ги користеле за следење на активностите на милиони луѓе.
Откако биле задржани овде, затворениците подоцна биле префрлани во центри за подолгорочен притвор, како озлогласениот затвор Саиднаја на периферијата на главниот град.
Овој објект е само мал дел од огромната мрежа управувана од поранешниот сириски режим.
Од почетокот на бунтот против Асад во 2011 година до јули минатата година, независната мониторинг група „Сириска мрежа за човекови права“ (SNHR) забележала 15.102 смртни случаи предизвикани од тортура во затворите низ земјата.
Проценето е дека до крајот на август оваа година, повеќе од 130.000 луѓе сè уште биле во притвор или присилно исчезнати.
Амнести Интернешенел наведува дека поранешниот сириски режим користел тортура и присилни исчезнувања како средство за сузбивање на секој обид за бунт со децении. Според нив, разузнавачките служби на оваа земја „не одговарале никому“.
На неколку стотини метри од седиштето на Државната безбедност се наоѓа Генералната управа за разузнавање, уште еден дел од мрежата на шпионски агенции во земјата.
Противниците на режимот на Асад тврдат дека оваа организација шпионирала секој аспект од секојдневниот живот на луѓето.
Во една од просториите се наоѓа соба со компјутерски сервери, подови и ѕидови обоени во совршено бело, како и редови складишта, чие потпевнување е единствениот звук.
Иако напојувањето е прекинато во голем дел од Дамаск, овој објект очигледно е толку важен што има сопствено напојување.
Покрај дигиталните системи, во него има и огромна количина хартиени записи, сите уредно зачувани.
Датотеките се сместени во метални шкафови наредени по ѕидовите на една од просториите, додека во друга, цели редови книги се наредени од подот до таванот.
Очигледно, луѓето што работеле тука немале време да уништат ништо пред да побегнат додека режимот се распаѓал околу нив.
Записите датираат години наназад и ништо не е уништено.
Меѓу пронајдените предмети имало дури и кутии со потрошени чаури.
