Родена во 1918 година, Розмари била трето од деветте деца на Џозеф и Роуз Кенеди и нивна прва ќерка. Уште од рана возраст, било јасно дека Розмари не е како нејзините постари браќа Џозеф и Џон – таа имала проблеми со концентрацијата, учењето и се развивала побавно од другите деца.

Без разлика на сè, заедно со другите деца учествувала во сите семејни активности и јавни настани. Така била претставена и на англискиот крал Џорџ VI и на кралицата Елизабета во времето кога Џозеф Кенеди бил американски амбасадор во Велика Британија.

Сепак, Розмари набрзо станала семеен срам, а нејзините проблеми семејна тајна.

Семејна тајна

Иако била побавна во споредба со нејзините браќа и сестри, Розмари знаела да брои, да пишува песни, да води дневник и јасно да се изразува.

Кога имала 15 години, тајно била испратена во изолирано училиште каде што ја учеле одвоено од другите деца. Две калуѓерки и дефектологот, г-ѓа Њутн, работеле и се грижеле за Розмари дење и ноќе. Семејството Кенеди донирале ново тениско игралиште на училиштето во знак на благодарност.

Но, проблемите со Розмари, како и нејзината растечка агресивност и анксиозност, продолжиле. Пред да оди на училиште, според законот на Масачусетс, Розмари направила тест за интелигенција. Неговиот коефициент се проценува на околу 75, што е нешто над границата на ментална ретардација.

Семејството постојано било под будното око на јавноста и неговите членови внимавале на секој чекор, а однесувањето на Розмари, особено силните промени во расположението, биле многу фрустрирачки.

Затоа, во 1941 година, кога Розмари имала само 23 години, семејството тајно се согласило да направи лоботомија, популарна процедура во тоа време за која се верувало дека лекува шизофренија, епилепсија, нарушувања на расположението и други ментални проблеми.

Лоботомија: Гревот на нејзиниот татко

Лоботомијата на Розмари Кенеди била направена пред да се усоврши зафатот на хируршката интервенција низ очната празнина, па е направена со класичен отвор на черепот, под блага анестезија. Розмари била свесна за време на целата постапка.

По операцијата семејството изјавило дека Розмари го нашла својот мир. Сепак, изгледа дека несреќната девојка всушност страдала од длабока депресија, а операцијата ја оставила веселата девојка која зборувала течно и знаела да пишува, способна да каже едвај неколку зборови и целосно неспособна за самостоен живот.

Нејзините ментални капацитети биле сведени на ниво на двегодишно дете.

„Обидот да се „поправи“ заврши трагично“, коментира Тим Шивери, роднина на семејството Кенеди и автор на книгата „Completely Alive: Discovering the Most Important Things in Life“ години подоцна.

Тивок крај

Во годините што следеле, семејството Кенеди станало познато по својата филантропска работа. Сестрата на Розмари, Јунис, ја основала Специјалната Олимпијада, а нејзиниот татко донирал милиони на организации за лица со посебни потреби. За Розмари не се зборувало, освен кога Јунис ја навел како инспирација.

Веднаш по оваа несреќна операција, Розмари била префрлена во душевна болница, каде останала до крајот на животот. Нејзиниот татко никогаш не ја посетил.

Иронично, Розмари ги надживеала повеќето од нејзините браќа и сестри. Таа починала тивко, во 2005 година на 86-годишна возраст.