Жителите на Гренланд во вторник излегуваат на парламентарни избори, а во фокусот на изборната кампања беше можната независност на најголемиот остров во светот.
Законските прописи за тоа како може да се постигне тоа веќе постојат. Сите главни политички партии на Гренланд ја поддржуваат независноста, така што дебатата главно се однесува на тоа кога, а не дали да се прекинат врските со Данска.
Значи, патот до независноста е веќе трасиран… Членот 19 од данскиот устав и дозволува на владата да отстапи дел од својата територија, под услов да добие одобрение од парламентот.
„Генерално се верува дека би било можно да се откаже дел од земјата или Гренланд да стане независен без уставен амандман и промена на данскиот устав“, вели Фредерик Ваге, професор на Универзитет во Данска.
Актот за самоуправа на Гренланд од 2009 година „во основа го дефинира патоказот за независност“, рече тој.
Во членот 21 од тој закон се вели дека „одлуката за независноста на Гренланд ќе ја донесе народот на Гренланд“. Тогаш данската и гренландската влада мора да се договорат за договор, се вели во извештајот.
Договорот мора да биде одобрен од парламентот на Гренланд, мора да добие поддршка на референдум и да биде склучен со согласност на данскиот парламент.
„Независноста на Гренланд подразбира дека Гренланд ќе има суверенитет над гренландските територии“, се наведува во текстот, според хрватски Индекс.
Данската премиерка Мете Фредериксен повторува дека „Законот за домашно правило јасно кажува дека иднината на Гренланд ќе биде дефинирана од Гренланд и неговите жители“.
Дури и американскиот претседател Доналд Трамп, обраќајќи се во Конгресот на 4 март, призна дека „неверојатниот народ“ на Гренланд има право на самоопределување.
