Меѓутоа, не губат сите. Поради неразумната зависност од руските енергенти далеку најголема цена плаќа Европа. Многу други држави ја користат ситуацијата и профитираат од евтината руска нафта. Но, зголемувањето на цените на храната ги погодува сите. А последиците ќе се чувствуваат со децении, без разлика на тоа како ќе заврши војната во Украина.

Војната оди подобро за Украинците отколку за Русите

Моментално војната оди подобро за Украинците отколку за Русите. Тоа го натера Путин да прогласи мобилизација. За да не ја испровоцира јавноста премногу, ја нарекол делумна и најавил мобилизирање на 300.000 луѓе. Многу брзо се дознало дека тајниот дел од декретот на Путин за мобилизација планира значително поголема бројка. Наводно од милион до 1,2 милиони.

Со оглед на моменталниот однос на силите во Украина тоа е многу пологично отколку мобилизација на само 300.000 несреќници кои очигледно ќе бидат искористени за обид за стабилизација на бојното поле, а потоа и за презимување. Поради тоа и не чуди дека десетици илјади се веќе пратени во Украина буквално без ниеден ден обука.

На растегнатите и преморени руски сили во Украина итно им е потребна поддршка, а со доаѓањето на зимските студови и замена. Руските генерали се надеваат дека масата од 300.000 војници ќе биде доволна да се сопре понатамошното украинско напредување.

Проблеми со мобилизација, логистика, храна …

Што ги чека мобилизираните Руси во Украина одлично прикажува снимката наводно направена во касарна во Алтајскиот регион на југот на Сибир, на која руска офицерка им објаснува на мобилизираните Руси што се мораат да купат сами.

Вреќи за спиење и постелнина, лекови против дијареја и завои за сопирање на крварење. И тампони. Бидејќи како што офицерката им објаснила, „сето тоа морате да го купите сами. Ќе добиете униформа, оружје и сè што е поврзано со војската. Друго нема да добиете“. На крајот ќе испадне дека несреќниците ќе мора и сами да го платат превозот до Украина.

Руската логистика на почетокот на инвазијата на Украина не се прослави. Многу истурени единици останале без никакво снабдување, па, за да избегнат гладување, се предале. За да се прехранат, руските војници масовно ограбувале продавници. Секако, краделе сè што можеле. Харкивската офанзива покажала во какви тешко услови преживуваат Русите. Судејќи по напуштените положби и складишта, прехраната во главно им се сведува на сува дневни оброци и конзерви со зеленчук.

Уште Наполеон Бонапарта изјавил дека војниците маршираат на стомаците. Ако руската логистика пати да нахрани нешто повеќе од 200.000 војници во Украина, како ќе нахрани повеќе од милион? Поради тоа не чуди фактот што Путин го заменил заменикот руски министер за одбрана задолжен за логистика Дмитри Булгаков, и на негово место го поставил Генерал-полковник Михаил Мизинцев.

А единствен начин Мизинцев да нахрани толку војници е да ја пренасочи храната од ланецот на снабдување на населението кон војската. Поради тоа може да се очекува дека до наредната пролет руските продавници ќе бидат попразни.

Проблеми имаат и Украинците

И додека за руската војска најголем проблем ќе биде како да ги нахрани новите војници, масата од милион и повеќе Руси ќе бидат проблем за Украинците. Украинците немаат проблем со луѓе, но имаат со вооружување и муниција.

Ако седум месеци војување против нешто повеќе од 200.000 Руси целосно ги испразнило украинските, но и складиштата за муниција на членките на НАТО, што ќе биде на пролет кога во Украина ќе дојдат повеќе од милион Руси?

Што се однесува до оружјето, тоа е сосема друг проблем. Голема среќа за Украинците е тоа што една од последиците на Харкивската офанзива била целосен распад на руската одбрана во тој дел од бојното поле. Руските војници при бегството зад себе оставале сè што мислеле дека ќе ги забави. Поради тоа Украинците сè уште низ шумите пронаоѓаат руска техника.

Украинското министерство за одбрана без задоволство зборува за руската опрема, за тие податоци да не ги користи Западот како аргумент за намалување на помошта.

Според неофицијални податоци во текот на Харкивската офанзива Русите оставиле повеќе од 380 тенкови, повеќе од 700 борбени оклопни возила, повеќе од 180 артилериски оружја, повеќе од 20 ПВО ракетни системи. И уште многу друга техника. Русите на Украинците им оставиле и илјадници тони најразлична муниција. Благодарение на таа руска „донација“, украинската војска делумно ги покрила досегашните загуби.

Тенкови нема на видик

И ако е така, тоа е добро за Украинците, бидејќи засега нови големи испораки на западна техника во Украина не се на видик. Тоа пред сè се однесува на тенкови. Украинскиот политички и воен врв во текот на септември ги зголемил притисоците за испорака на тенкови.

Неименуван висок службеник од Пентагон изјавил дека испораката на американски тенкови е „на маса“, но веќе има деманти. Најчестата теза е дека М-1 Абрамс тенковите се пресложени за неуките Украинци.

Меѓутоа, вистината е дека Американците се плашат дека Русите би можеле да ги запленат овие тенкови, па дури и оние најстарите со топ од 105 милиметри, и да добијат пристап до многу понапредни технички решенија од тоа што моментално имаат. И додека електрониката сè уште може да се замени со послаба, проблемот е повеќеслојниот оклоп кој мора да остане каков што е.

Ни Украинците не пребираат. Тие би се задоволиле и се „Леопард 2“. Но, шансата да ги добијат нив е уште помала отколку да добијат Абрамс. Иако под притисок не се само демохристијаните, туку и коалициските партнери зелените и либералите, германските социјалисти одлучно се спротивставуваат на праќање на Леопарди во Украина.

Покрај тоа, успешно ги спречуваат и другите држави да го направат тоа. Па, кога германскиот канцелар Олаф Шолц вели дека Германија нема да им испорача тенкови на Украинците, бидејќи тоа не го направила ниедна друга држава, тоа всушност голем цинизам. Со оглед на тоа дека токму Берлин со силен притисок спречил испорака на шпански „Леопард 2“ на Украинците. Наместо тенкови, Германија пратила сосема непотребни ПВО топнички состави Гепард.

Да ја споменеме и најавената испорака на словенечките тенкови „M-55 S“ во Украина. Ако таа испорака се оствари, ќе биде понепотребна од германската испорака на Гепарди. Зошто? Најавената испорака е од само 28 тенкови. За нив украинската логистика ќе мора да формира сосема нов ланец на поддршка, пред сè за гранати од калибар 105 мм. И за словенечкиот состав за насочување на огнот „SGS-55“ и „COMTOS-55“. Со уште многу други обврски …

„М-55 S“ е катастрофално неуспешен словенечки обид за модернизација на „T-55“. Во соработка со Израел тенкот добил дополнителен експлозивно-реактивен оклоп „Super Blaser“, но и топ од 105 мм. Поради зголемувањето на масата требало да добие уште поголем мотор, но не добил. За среќа на Украинците, бидејќи старите мотори им многу добро познати.

Завршната пресметка покажала дека трошокот за модернизацијата за секој „М-55 S“ чинела повеќе отколку словенечката војска да купи нови „Leopard 2A4“ и поради тоа се смета за огромно промашување. Поради сето тоа, ако „M-55 S“ некогаш влезат во борбена употреба, Украинците само ќе чекаат да се расипат па да ги отпишат.